107
119
HERMAN VAANHOLT EN HENDRIK VAN DER WIJCK:
‘SAMEN ONDERNEMEN
IS VEEL GEZELLIGER’
Toen Herman Vaanholt en Hendrik van der Wyck in 1998 samen eigenaar werden van de Tuin van de
Vier Windstreken, kenden ze elkaar nauwelijks. Maar ze bleken elkaar perfect aan te vullen en zijn al
twintig jaar succesvol met het restaurant aan de Kralingse Plas. En daar bleef het niet bij…
Wat is jullie geheim?
Hendrik: ‘We benutt en elkaars sterke kanten. Het is pretti g om samen te
ondernemen. Ik vind het gezellig als Herman erbij is. Het gaat niet alleen
om geld verdienen; het moet vooral leuk zijn.’
Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?
Herman: ‘Toen ik de Tuin had gekocht, zei een wederzijdse vriend dat ik
eens met die Van der Wyck moest gaan praten. Ik kwam zelf niet uit de
horeca en ik had een vakman nodig. Hendrik had al eerder een restaurant
gehad. We hebben hier een half uurtje aan de leestafel gezeten en toen
waren we het eens over hoe we het gingen doen.’
Hendrik: ‘De Tuin was de droom van iedere horecaondernemer, daar
hoefde ik niet lang over na te denken.’
Niemand anders zegt dat tegen je. Sinds we The Boathouse erbij hebben,
ben ik ook daar dagelijks. Maar dat is aan de overkant van de Kralingse
Plas; ik ben er zo.’
Is dat typerend: als alles op rolletjes loopt, zoek je weer
een nieuwe uitdaging? Zoals The Boathouse, dat in 2016
open ging.
Hendrik: ‘Niet per se, hoor. Maar als zich dingen aandienen, gaat het toch
kriebelen. Zoals The Boathouse, maar ook het Skûtsjesilen Holland, dat
we dit jaar voor de vijfde keer organiseren, en het Rott erdam Gala dat we
op 2 juni eveneens midden op de Plas houden.’
Herman: ‘Doordat we niet willen sti lzitt en. Als het vlekkeloos draait,
word ik onrusti g. Dan bedenken we iets nieuws en gaan we dat ook zelf
uitvoeren. Op de eerste plaats omdat het leuk is om te doen.’
Klikte het meteen?
Herman: ‘We zouden het een half jaar aankijken en als het beviel, zou
Hendrik zich inkopen. We zaten meteen op één lijn en vulden elkaar
uitstekend aan. Ik had alle vertrouwen in hem. Tijdens het gesprek dat hij
mede-eigenaar zou worden, vertelde ik: “By the way, ik ga een jaar weg.”
Ik had me als vrijwilliger aangemeld voor Artsen Zonder Grenzen en toen
kreeg ik na een lange toelati ngsprocedure opeens groen licht. Ben ik naar
Nigeria en Eritrea geweest. Ik wist: Hendrik redt het wel.’
Verklaar het succes van De Tuin eens.
Herman: ‘De geweldige locati e in combinati e met de sfeer. Onge-
dwongen, levendig. Iedereen is hier welkom. Ook mensen met kids op
skates en wandelaars met hun hond. We zijn geen sterrentent waar
iedereen sti l moet zijn. We voelen onszelf ook thuis hier; dit is
onze huiskamer.’
Hendrik: ‘Geen pretenti es. We zijn al twinti g jaar ti jdloos. Nooit hip, maar
ook niet onhip.’
Hoe is jullie taakverdeling?
Herman: ‘Eigenlijk doet Hendrik alles. Hij is hier elke dag.’
Hendrik: ‘We zett en samen de lijnen uit. Maar ik ben meer operati oneel
bezig en Herman is mijn sparringpartner voor nieuwe dingen. Als je hier
zes dagen per week bent, ontstaat het gevaar dat je voor sommige
dingen blind bent. Dan ziet Herman het wél: let daar even op!
Hoe ontstaan die ideeën?
Hendrik: ‘We gaan één keer jaar samen naar het buitenland. Dan zitt en
we een week op elkaars lip en bespreken we van alles. Het plan voor
The Boathouse is op Cuba ontstaan.’
Gaan jullie gezinnen dan ook mee?
Herman: ‘Nee, we gaa