33
weleens in levende lijve zien. Daarom openden we een pop-up
store in Amsterdam. Daar was het ook direct druk. In dertig dagen
tijd raakten we helemaal leeg verkocht. Dus we dachten daar nooit
meer weg te gaan eigenlijk.'
Dat haar kleding sindsdien nergens anders te koop is dan in haar
eigen zaak en op haar eigen site, wijkt af van de ongeschreven
regels in de modewereld. 'Ik heb echt wel geprobeerd met die
regels te werken, maar ik werd er gewoon niet gelukkig van.
Tegenwoordig heb ik alle vrijheid, omdat ik voor mezelf hele eigen
voorwaarden heb gecreëerd.'
Heel anders is ook het ritme waarmee je jouw mode
aan de vrouw brengt.
'In de traditionele aanpak hangen de zomerjurkjes al in februari in
de winkel, maar dat slaat toch nergens op? Die jurkjes moeten dan
in mei, juni in de uitverkoop, als niemand ze nog heeft gekocht. Wij
brengen met ons merk continu nieuwe ontwerpen, in beperkte
oplages. Bovendien doen we niet aan sale. Iedere drie weken
brengen we zo nieuwe kleding uit. Ik kan daardoor niet meer
leveren aan winkels, die gewoon collecties willen aanschaffen.
Maar ik voel me helemaal goed bij deze manier van werken, bij de
flexibiliteit die het van me vraagt.'
Voor zo'n eigenwijze koers moet je wel lef hebben,
zeg.
'Terwijl het eigenlijk zo logisch klinkt voor mensen die niet in de
mode zitten. Ik ben ook echt voor gek verklaard. De gebaande
paden heb ik overigens niet op stel en sprong verlaten hoor, dat
ging stukje bij beetje. Maar de aanhouder wint, denk ik, want ik ben
inmiddels tien jaar bezig.'
Je vaart die eigenzinnige koers ook omdat je er na
de gebeurtenis in Amerika toe gedwongen werd.
'Ja, als er toen niets was gebeurd, had ik op zakelijk vlak mijn
creativiteit niet ingezet, denk ik. Dan was ik gewoon blijven doen
wat ik geleerd had in de mode.'
dacht alleen dat die Amsterdamse modejournalisten die me volgen
wel hierheen zouden komen. Maar die kwamen dus niet. Ja,
misschien één of twee keer per jaar, als er ook een modetentoonstelling in een museum is. Maar naar mijn atelier of winkel? Nee!
Toch jammer.'
Heeft de verhuizing je zaak dan geen kwaad
gedaan?
'Nee hoor. Het gaat juist beter dan ooit. Maar het is een klein
wereldje, ik vind het vooral persoonlijk niet leuk. Ik ken die mensen
gewoon! Ik vind het jammer dat ze niet komen omdat ik graag zou
laten zien hoe leuk Rotterdam en hoe mooi mijn zaak is.'
‘Gelukkig is slow tegenwoordig
hartstikke hip’
Ondanks de paar grote beslissingen die je genomen
hebt ben je van het rustige ondernemen. Je hebt nog
altijd maar één winkel, terwijl je er in tien jaar tijd
veel meer had kunnen openen.
'Dat komt vooral omdat we het goed willen doen, en met veel
aandacht. We weten dat we niet te veel hooi op ons vork moeten
nemen. Omvallen zou een probleem zijn, want we zitten allebei in
de zaak. Een winkel is natuurlijk een groter risico dan een webshop,
vanwege het personeel, de huur en inventaris. Ik kan me wel
voorstellen dat we nog wat winkels gaan openen hoor. Maar we
richten ons op organisch groeien. Dat betekent wel dat het
langzaam gaat, maar gelukkig is slow tegenwoordig hartstikke hip.'
TEKST: ANTON SLOTBOOM
FOTOGRAFIE: FERDY COLLEWIJN
Bijna niemand in de modewereld durft de stap te
maken die jij vervolgens maakte. Je verruilde twee
jaar geleden Amsterdam voor Rotterdam. Zakelijk
en privé.
'We waren na een paar jaar gewoon klaar met de winkel in
Amsterdam. Dat was zeker een groot besluit, maar we voelden ons
er zakelijk gewoon niet meer thuis. De keuze voor Rotterdam
begon met een pop-up store, op de Nieuwe Binnenweg, om onze
Rotterdamse klanten te kunnen ontmoeten. Toen we na dertig
dagen terug waren in Amsterdam beseften we: In Rotterdam voelt
het beter. We willen permanent in die stad zijn. En in díe straat.'
Ook veel Rotterdammers reageerden helemaal
verbaasd op die stap.
'Ja! Daar was ik zelf dan weer verbaasd over. Zo gaat het er in
Amsterdam helemaal niet aan toe.. Maar ik kreeg een telegram van
de burgemeester, kadootjes van de buren. Het was een warm bad.
Het idee dat ik hier helemaal thuis hoor, had ik na een dag al. Ik
Joline Jolink (35) is een landelijk bekend ontwerpster van vrouwenmode. Ze
studeerde in Arnhem, liep stage bij Victor & Rolf. In 2006 lanceerde ze haar
eigen label, onder haar eigen naam. Tweeënhalf jaar geleden besloot ze met
haar zaak van Amsterdam naar Rotterdam te verhuizen. Ze werkt samen met
haar vriend Peter Feldbrugge, die de zakelijke kant van het bedrijf runt.