FIB NR1 2018 ONLINE FIB NR1-2018 | Page 52

50
ZELDZAAM GESPREK MET DE OUDE MEESTER BRAM LADAGE EN ZIJN OPVOLGERS

PATAT-DNA ALS MISSIE

Even een Brammetje halen bij Bram Ladage . Het zijn household names geworden in de 50 jaar dat de , van origine Rotterdamse , frietketen inmiddels bestaat . Je zou bijna vergeten dat de gelijknamige oprichter nog gewoon in leven is en zelfs regelmatig incognito plaatsneemt in de rij voor één van zijn winkels .
Interviews geeft Bram ( 68 ) zelden , maar voor een terugblik op het gouden jubileumjaar in Friends in Business maakt hij graag een uitzondering . Zijn opvolgers , zoon Wesley ( 40 ) en neef Rocco ( 51 ) schuiven ook aan . ‘ Het doorvoeren van ons Patat-DNA is onze hoofdmissie .’
Jullie verkopen Brammetjes alsof het een kleine versie van uzelf betreft . Een gekke gewaarwording , lijkt me . Bram : ‘ En dan te bedenken dat ik dat niet eens zelf bedacht heb . Onze klanten kwamen daarmee aanzetten , vervolgens ging het van mond op mond en inmiddels weten we niet beter . Toen we zagen dat die benaming goed werkte , hebben we het geadopteerd waarna mijn zoon en neef het verder uitbouwden . Bij de Burger King haal je een Whopper , bij de Mc Donalds een Big Mac en bij ons een kleine , middelgrote of grote Bram .’
Oudere generaties kennen u nog uit de beginjaren op de markt maar hoe zit dat met de jongeren van nu ? Bram : ‘ Die weten soms niet eens dat Bram Ladage ook echt een persoon is . Zo nu en dan ga ik incognito in de rij bij één van mijn winkels staan en dan is het wachten tot een medewerker achter de balie mij in de gaten krijgt . Dan zie ik ze fluisteren : Bram staat voor de kraam . Ik geef nooit op- of aanmerkingen op de manier van werken , tenzij ze het extreem goed of extreem slecht doen . Dan laat ik wel eventjes van me horen . Ik vind het altijd heel belangrijk dat verkoopmedewerkers oog houden voor het publiek dat voor hen staat . Dus niet met elkaar gaan staan praten maar de mensen bedienen . Ook keihard ingaan tegen mensen met een andere mening is uit den boze . Dat heeft geen enkele zin . Als iemand denkt dat hij of zij aan de beurt is en ze beginnen dat echt te schreeuwen , nou , dan zijn ze toch aan de beurt . Simpel .’
En dat terwijl u zelf ooit luidkeels begonnen bent Bram : ‘ Dat moest ook wel , want ik wilde in 1967 mijn plekje op de markt veroveren , naast de op dat moment al bestaande frietkramen . Dat betekende dus boven het geluid van de bloemenman uit proberen te komen die op zijn beurt z ’ n rozen en tulpen aan de man probeerde te brengen . Daarnaast probeerde ik er altijd wel een beetje theater van te maken , want ook dat is Bram Ladage . Servetjes als een slinger ophangen en een stuk of 25 kroketten en frikadellen opstapelen tot een torentje , dan leek het tenminste nog wat . In mijn eerste week eindigde ik ’ s avonds steeds met maar een gulden of achttien , totdat de omzet na een paar weken zodanig steeg dat ik eindelijk winst maakte .’