23
We denken dit jaar te groeien van 85.000 naar 100.000 verkochte Quookers . Maar dat zijn ook wel 15.000 facturen erbij , 15.000 extra transportbewegingen , enzovoort . Dat legt best wel druk op de mensen die het altijd maar moeten doen .
Wat ik persoonlijk wel zwaarder vindt , is na een lange werkdag zakelijk met mensen uit eten gaan . Zwaarder dan gewoon werken en wat later thuis zijn . Volgens mij heeft het ook niet zo veel nut . Ik heb wel voorbeelden dat het ergens toe heeft geleid , maar met wie moet ik nou uit eten om te zorgen dat het daarna wel lekker loopt ? En ik heb er ook minder mee , zo ’ n etentje in Parkheuvel . Ik ga liever naar Excelsior .
Onze oudste broer Paul werkt hier ook . Die doet octrooien . En we hebben drie zussen . Die zijn ook voor een stukje eigenaar , maar bemoeien zich er verder niet mee . We hebben één keer per jaar een aandeelhoudersvergadering . Dan laten Niels en ik wat cijfers zien en daarna gaan we lekker eten . Elk jaar een dividendje , iedereen happy . Ja , dat is ook bijzonder . Je beseft toch altijd dat deze hele onderneming is begonnen met die uitvinding van onze vader . Maar het is ook weer heel gewoon , met je broers en zussen om de eettafel .
Mijn moeder is op 14 november overleden … Ja … 92 jaar . Mijn vader heeft het grote succes , voor mijn gevoel , te beperkt meegemaakt , maar zij was er in volle glorie bij . Ja , zij heeft een belangrijke rol gespeeld . Mijn vader kwam op een dag thuis en zei dat hij zijn top-baan bij wereldconcern Unilever ging opgeven om uitvinder te worden . Gewoon thuis , in de kelder . Toen was hij 52 . Met zes kinderen , van wie er vier studeerden .
Ze was niet erg enthousiast over het idee . Later zei ze : “ Maar het kwam nou eenmaal in mijn leven , dus ik moest er maar mee om zien te gaan .” Kijk , het wordt nou gelijk wel heel persoonlijk , maar mijn ouders , dat was niet het klassieke beeld van toen . Mijn moeder heeft altijd haar eigen leven gehad . Les gegeven in klassieke talen . Sterker nog , op een gegeven moment verdiende ze substantieel mee om alles draaiende te houden . Een zelfstandige vrouw die echt niet alleen maar zat toe te kijken van : wat gaat m ’ n man nou weer doen ?
Ik herinner me het ook niet als iets groots . Ik was zeven jaar , we waren aan het voetballen in de tuin . En m ’ n vader was eerst bij Unilever en later uitvinder in de kelder . Meer was het eigenlijk niet . We zijn ook nooit verhuisd of zo . Alleen leefden we heel zuinig , maar volgens mij was dat ook al zo in de tijd dat er wel veel geld was . De naoorlogse generatie hè . Wij gingen één keer per jaar uit eten . Dat was het .
Ik denk wel dat m ’ n vader het in het begin luchtig heeft gebracht . Zo van : dat gaan we wel even doen . Dat wordt niet zo vaak verteld , maar in eerste instantie was zijn idee om het concept te bedenken en het dan te verkopen . Hij is ermee naar de grootste boilerfabrikant ter wereld gegaan . In 1970 . “ Kom maar eens terug als je er 1.000 hebt gemaakt ”, zeiden ze . Daar was hij verbaasd over … Hij heeft er altijd heilig in geloofd .
Weet je wat het gekke is ? Het is nog steeds heel moeilijk te verkopen . Hoezo ? Nou , mensen zien er in eerste instantie het nut niet van in . Heb jij een Quooker thuis ? Nee ? Zie je wel ! Als jij ‘ m zo fantastisch zou vinden , had je me allang gebeld . De positieve kant daarvan is dat ons product nog niet nagemaakt wordt . Dat heeft ook wel met een aantal octrooien te maken , maar volgens mij is belangrijker dat het nog steeds moeilijk te verkopen is . Klinkt dat raar ? Ga jij het maar doen dan , ik wens je veel succes !
Ik ben al sinds 2008 bezig om in Duitsland door te breken . Dat lijkt me echt fantastisch . In het hart van Europa , het land van Siemens en Miele een echt substantiële partij te worden . Dat is voor ons heel belangrijk nu . Ja , wat denk je zelf ? Daar zit ik natuurlijk zelf helemaal in . Net weer drie dagen op een beurs gestaan . Ik zou echt niet weten hoe ik mijn tijd beter zou kunnen besteden .
Er is ons al heel vaak verteld dat we het veel groter moeten aanpakken . Grote , dure campagnes . Dat zouden we natuurlijk best kunnen lijden . Maar vergeet het maar ! Zo gaat het gewoon niet . Dit is een gevecht van keukentje naar keukentje , van straat tot straat , van keukenverkoper naar keukenverkoper .