COLUMN
JEROEN BOONACKER
Voorpagina’s en
stakeholders
In de wereld waarin wij leven is de roep om meer transparantie alom aanwezig.
En deze roep wordt steeds luider. Ook in de fiscale wereld. Veel bedrijven zijn
het afgelopen jaar publiekelijk ter verantwoording geroepen voor hun fiscale
gedrag. Niet omdat zij zich niet aan de regels zouden hebben gehouden, maar
vanuit de gedachte dat iedereen nu eenmaal zijn fair share moet betalen.
Vervolgens is dan wel de vraag: hoeveel is dat dan? En wie bepaalt dat dan?
Goede vragen, maar lastig te beantwoorden. Het geeft wel aan dat, waar in het
verleden het publiek niet of nauwelijks geïnteresseerd was in hoeveel belasting
een bedrijf nu daadwerkelijk betaalt of hoe de fiscale internationale structuur
van een bedrijf in elkaar steekt, dit tegenwoordig de voorpagina van de krant
haalt. Bedrijven moeten zich hieraan aanpassen.
Jeroen Boonacker is corporate tax partner bij PwC,
Dat is niet eenvoudig. Maar wat in ieder geval helpt, is een open en transparante relatie met de belastingdienst. Dit is ook in het belang van de belastingdienst. Wat blijkt? Wanneer dit het geval is, voldoen bedrijven beter aan hun
fiscaal administratieve verplichtingen, zijn er minder meningsverschillen en als
die er toch zijn, worden ze sneller opgelost. Wanneer problemen sneller
worden gesignaleerd en opgelost, dalen de kosten van een fiscaal dispuut
aanzienlijk, zowel voor het bedrijf als voor de belastingdienst. Een goede en
transparante relatie betekent overigens niet dat er geen meningsverschillen
meer kunnen zijn. De uitkomst van een open discussie met de belastingdienst
kan nog altijd zijn dat partijen het niet met elkaar eens zijn en concluderen: we
agree to disagree. In dat geval kan altijd nog de fiscale rechter om een oordeel
worden gevraagd.
lid van de sectorgroep Transport & Logistiek en
te bereiken via [email protected]
Voor een goede relatie met de belastingdienst is het op de eerste plaats
noodzakelijk dat een bedrijf in control is over zijn fiscale zaken en op de tweede
plaats dat het dit ook kan aantonen richting zijn stakeholders. En dat zijn er, zo
kunnen we lezen in de krant, er steeds meer. De vraag is: hoe doe je dit dan?
Daartoe is een model ontwikkeld: het “Tax Management Maturity Model”, ofwel
het T3M-model. Dit model wordt inmiddels internationaal gebruikt door zowel
bedrijven als belastingdiensten. Door gebruik te maken van dit model kan een
bedrijf op een systematische en eenvoudige manier in kaart brengen waar het
staat met zijn fiscale strategie, met de aansluiting van de fiscale bij de operationele strategie, met de interne en externe fiscale rapportage of hoe het is gesteld
met het bewustzijn binnen het bedrijf over fiscale gevolgen van een operationele beslissing. Door middel van dit model weet een bedrijf waar het fiscaal
staat en kan dat vervolgens getoond worden aan al zijn stakeholders, ook de
belastingdienst.
Het is onwaarschijnlijk dat de belangstelling voor fiscaal gedrag de komende
jaren zal verminderen. Bedrijven zijn zich daar terdege van bewust en ze
rekenen daar ook op. Met andere woorden: “Tax is where the environment was
ten years ago”; het staat op de agenda en het gaat daar niet meer van af.
47