Yaşamın Teferruatlarını Kurcalamak
İbrahim Hakkı Kaymak
Kapalı perdeleri açmak,
Davet etmek Güneş'i
Karanlığın en ücra köşelerine,
En dar dehlizlerine davet etmek...
Yer sofrasına davet ediyormuşçasına
Samimi, içten ve gönülden.
Karlı bir yolu beraber yürümek,
Güneş'in refakatinde düşünmek;
Çıkarmak paslı çivileri zihinden
Ve yenilerini hızlıca çakmak,
Korkmamak yeni çivilerden.
Bir fikre âşık olmak mesela,
Ağaçların gölgesinde yer almamak.
Durmak, durulmak ve duyulmak
Gayesine malik olmak.
Yaşamın teferruatların kurcalamak
Nadasa bırakılmış toprağı bellercesine...
Uzun uzadıya kâinatın üzerinde
Hep aynı yerde durmak;
Adım atamamak,
Koşamamak özgürce,
Hayal kuramamak,
Dost bulamamak,
Hep yerinde saymak,
Ne var ise elinde ona tutunmak...