Dilhâne Eylül eylül | Page 20

Taşın Ahvali Ş iir Gülay Südâ Taşı sıksa suyunu çıkaracak mahareti Küçümsüyordu kiralık köleler Emeği, çabayı, ekmeğini taştan çıkarmayı Alın terini. En çok da duvar örüyordu taş yürekliler Kimseyle göz göze gelmemek için Adına yalnızlık dedikleri buzdan şatosunda Hayatlarını beyhude geçirirken. Bazıları ise taşın da doğasının toprak olduğunu iyi biliyordu. Topraktan gelip yine toprağa gittiğini Aç gözü bir avuç toprağın doyurduğunu Yeşermek için bir başka hayatta toprağa gömülmenin bir son olmadığını İyi biliyordu. 20