Urk C7-Olde Veste’54 C4
Zaterdagmorgen 13 maart, vijf minuten
voor de wedstrijd. Een kille morgen, goed
bespeelbaar veld, maar onvoldoende spelers. Zorgen dus voor de trainers. Waar haal
je spelers vandaan? Wij van C7 hebben een
te krappe selectie, 11 spelers van onszelf.
Heb je een blessure en een zieke speler, dan
zit je gelijk in de problemen. Meestal (gelukkig) kunnen we dit met een paar gastspelers
wel oplossen. Gelukkig kwamen er even
voor elven een paar jongens het veld op
die wel mee wilden doen (ze hadden al een
wedstrijd in de benen). Daarbij kwam nog
een speler uit de D’s, die we bij de kleedkamer oppikten (ben z’n naam even kwijt).
Zo konden we toch nog aan de wedstrijd
beginnen met een volwaardig elftal plus nog
3 wisselspelers.
Wat zou het dit keer worden, na het succes vorige week? De spelers van Olde Veste waren al
bezig met de warming up, grote stevige knapen.
Het leken warempel wel A-junioren! We waren er
niet helemaal gerust op hoe dit zou uitpakken.
Als trainer kun je het volgens jou nog zo goed
neer zetten, maar de jongens in het veld die moeten het toch elke week maar weer klaren.
Na een minuut lag de eerste bal in het netje en in
no-time stond het 4-0 voor urk C7. Er bleek bij
de grote knapen van Olde Veste weinig voetballend vermogen te zitten. Echter, na verloop van
tijd stokte de doelpuntenmachine,men geloofde
het wel. Er werd niet echt meer geknokt en Olde
Veste liep zich steeds stuk op Albert-Arie en Tiemen (de Vlaar en Bahia van C7).
De tweede helft hadden we een paar aanpassingen aangebracht,en na luttele minuten lag de
5-0 er al in. Het was toen vooral C7 wat de klok
sloeg. Bij 6-0 mocht Olde Veste zijn eretreffer
maken, maar toen was het over en liepen we uit
naar 11 -1 . De mooiste treffer was nummer 10.
Echt één uit het boekje. Bal opgepikt op het mid-
SVU Clubblad maart ’10
denveld door Evert de Boer, gelijk meegegeven
aan Riekelt Snoek (die langzaam zijn oude vorm
van voor de winterstop weer krijgt). Hij legde de
bal op randje zestien keurig breed waar de spits
van C7 het werk koelbloedig afmaakte!
Good Old Piet van Urk floot voor het einde van de
westrijd (het leuke van Piet is dat hij je tijdens de
wedstrijd als trainer nog wat advies geeft ‘’Och
jonge,ik ew ur zelluf ok nog een oop plezier van’’)
Ik wilde deze keer eens een paar jongens
naar voren halen, jongens die niet echt opvallen maar zich met hun mogelijkheden wel elke
wedstrijd voor 100% inzetten. Allereerst Jacob
W.Regnerus, we mochten hem op huurkoop basis overnemen van Slagerij Brouwer. Hij begint
zich al lekker thuis te voelen bij ons en door zijn
spel heeft hij de rechtshalf positie al voor zich opgeëist. Een doelpunt was zijn bekroning op zijn
goede spel.
Dan Gerrit Baarssen. Tja, wat zullen we daar nu
eens van zeggen. Gerrit is de lolbroek en de prater van het elftal, soms tot grote wanhoop van
de trainers. Hij heeft overal wel een weerwoordje
op en ga zo maar door. Hij is vorig jaar november via een voetbalvriend aan komen waaien,
heeft nog wat moeite op tijd komen (‘’wacht jelui op mij dan....). Elke week geven we hem wat
meer speelminuten en je ziet hem met kleine
stapjes vooruit gaan. Deze keer gaf hij twee
assists,waarbij vooral delaatste wonderschoon
was. Haarscherp aangespeeld dwars door het
hart van de verdediging, stelde hij Maarten in
staat om simpel te scoren.
Tot slot Ruben Wakum. Een stevige rechtsbuiten , altijd dreigend en een speler waar we nog
wel meer van zullen horen! Twee doelpunten en
enkele assists geven wel aan in welke vorm hij
verkeerd (met ook al een wedstrijd in de benen!)
Jongens gefeliciteerd en de tweede plek moet
haalbaar zijn!
31