BNL 2018-3 | Page 52

36 | BNL | Oktober 2018 | Tekst | Hans Smit TROTS EN VAKMANSCHAP ADRIAAN BOSSENBROEK VAN KRIJGSMAN BOUW, DORDRECHT "IK ZIE MIJZELF MEER ALS ONDERNEMER DAN ALS AANNEMER" “Ik kan wel een toekomstvisie hebben, maar veel mensen hebben die stip op de horizon niet staan. Ook aannemers. Die denken: ‘We doen het zoals we altijd hebben gedaan’ en dat snap ik best. Maar ik zie juist het avontuur, de ontdekking, de innovaties. Het is mijn taak om het bedrijf in die richting mee te trekken. Dat is bij Krijgsman Bouw aardig gelukt, maar de feiten van gisteren zijn morgen niets meer waard. Maar dat is nu juist het mooie van ondernemen.” verbouwen. Ik ging op pad om werk binnen INNOVEREN! te halen waar iedereen met plezier en passie Het rentmeesterschap sluit prima aan bij aan kon werken.” Bossenbroek koos wel voor maatschappelijk verantwoord ondernemen. een andere, bijzondere positionering: Lokaal Bossenbroek: “We bouwen momenteel aan het op Dordrecht. “Ik geloof in lokaal ondernemen. meest duurzame huis van Dordrecht. De opdracht- Dichtbij huis werken, inkopen en verkopen. De gever kwam mede bij ons terecht vanwege onze meeste medewerkers komen ook uit de omgeving. lokale missie. Maar ook door ons lef om met hem Bovendien; euro’s die je dicht bij huis uitgeeft, de gebaande paden te verlaten en tijdens het rollen veel sneller terug. Lokaal kun je een band proces te leren. Het wordt schitterend, maar ik met de stad en bevolking opbouwen en zo een snap ook dat aannemers zo’n werk laten schieten. positie verwerven dat men ons aanbeveelt.” Het traditionele werk biedt meer zekerheid, ‘Bouwen aan een mooier Dordrecht’, is dan ook de maar ik wil nu innoveren om over tien jaar nog te missie van het bedrijf. kunnen bouwen. Misschien hangt er dan wel een 3D-printer boven de bouwplaats. Dan wil ik daar VOORTGANG wel klaar voor zijn. Tegelijk wil ik de vakkennis “Het heeft geen zin dat ik vanaf de apenrots sta vasthouden en nieuwe mensen opleiden om ons te brullen welke kant we op moeten; we moeten historische Dordrecht mooi te houden. ” Adriaan Bossenbroek (32), directeur/eigenaar van met zijn allen onderdeel zijn van onze visie en de Krijgsman Bouw in Dordrecht, is jong, ambitieus missie. Daar hebben we veel tijd ingestoken, maar en eerlijk. Hij noemt zich eerder ondernemer dan alle neuzen staan nu één kant op.” In de praktijk aannemer, want “iets beginnen en het onder- zit de baas maandelijks met alle medewerkers scheidend maken, vind ik nog interessanter dan aan tafel en bespreekt de voortgang: Doen we het een huis bouwen”. Op zijn zestiende stuurde zijn goed? Wat kan er beter? “Deze samenspraak is moeder hem de bouw in, want hij kon maar beter natuurlijk ook een manier om de mensen aan het een vak leren dan praatjes verkopen, was haar bedrijf te binden en ze zo binnen te houden,” zegt idee. Bossenbroek werd al snel zelfstandig en Bossenbroek die zelf geregeld met een oudere rolde het montagewerk in. In 2015 pakte hij de ondernemer uit een andere sector aan tafel zit om kans Krijgsman Bouw over te nemen. Zijn broer zichzelf een spiegel voor te houden. "Oké, dat klinkt als een fijn plan en dan trek je nu een oude broek aan, stopt duizend euro in de pot en dan gaan we in de bouwput aan de slag." kreeg het montagebedrijf onder zijn hoede en hij stroopte zelf zijn mouwen op om Krijgsman Bouw WAARDEN meer tot bloei en groei te brengen. Er is voor Bossenbroek nog een reden om bewust KRITISCHER lokaal te ondernemen. De ondernemer voegt zijn Bossenbroek wordt naar eigen zeggen wel steeds LOKAAL christelijke waarden samen met zijn ondernemer­ kritischer over veel duurzaam ondernemen “Er was één probleem; we hadden geen idee schap: “Het rentmeesterschap over de aarde en projecten: “Er wordt wel héél veel gepraat! Ik ben welke kant we op wilden. Ik had zo’n vijftien de mensheid is een van de pijlers van mijn geloof zo langzamerhand zo ver dat ik zeg: ‘Oké, dat mensen mee overgenomen en de een wilde en handelen. Ik wil dat wij onderdeel van de klinkt als een fijn plan en dan trek je nu een oude woningbouw, de ander restaureren, de derde samenleving zijn en vanuit onze waarden delen broek aan, stopt duizend euro in de pot en dan we een deel van onze winst met mooie initiatieven gaan we in de bouwput aan de slag.’ De fase van en goede doelen. Maar het gebeurt ook heel ‘Niet praten, maar doen!’ is wat mij betreft echt praktisch door bijvoorbeeld onze bedrijfskantine aangebroken.” "Ik geloof in lokaal ondernemen. Dichtbij huis werken, inkopen en verkopen." aan een kerk of club beschikbaar te stellen. Ook helpen we mensen met afstand tot de arbeidsmarkt. We hebben twee Wajongers in het bedrijf naar een volwaardige functie en inkomen gebracht en dat geeft heel veel voldoening. Hopelijk kunnen ondernemers en het gemeente­ bestuur in Dordrecht samen nog veel meer mensen uit de kaartenbak trekken.” •