Dit boek is een autobiografie die de lezer meeneemt in een absurd levensverhaal van iemand die bezeten is van schilderen. Een bezoek met zijn moeder aan het Haagse Mauritshuis in 1959 veranderde voorgoed het leven van een eenzaam en onbegrepen jongetje dat niet buiten mocht spelen en van een ernstige ziekte kanker herstelde. Hij moest en zou ook schilder worden ten koste van alles. Straatarm, berooid en wereldvreemd leefde hij ooit op een zolderkamer in de Amsterdamse Pijp. Zijn toenmalige geliefde liet hem in de steek. Je moet echt een beetje gek zijn om dan tóch door te gaan, je droom te volgen en ten slotte te eindigen als één der voornaamste exponenten van het internationale absurde realisme.
jean thomassen
nieuw boek '1900 en gisteren'