Hij zegde prompt af. Men weigert bij voortduring om in gesprek te gaan. Of je nu Jos Baeten bent van de ASR of bij voorzitter van de Raad van Commissarissen (van der Pol): ze reageren niet eens op brieven die je stuurt. Dat is de strategie. Net zolang ellende veroorzaken totdat er ergens een steen komt te staan met 4711. Dan kunnen ze na het toezenden van een plastic grafkrans het dossier sluiten. Vergeef mij mijn cynisme".
Ben jij de enige die dit soort zaken meemaakt ?
“Nee, helaas niet. Sinds ik de publiciteit heb gezocht stromen de dossiers mijn kant op. Van brandschades, letselschades, AOV schades. Het is overal bij vele maatschappijen eerder regel dan uitzondering om claims te vertragen en niet tot uitkering over te gaan. Iemand – werkzaam in de branche – vertelde mij dat als je 100 claims hebt die ingewikkeld zijn, je wijst ze allemaal af, komen er 20 terug, en uiteindelijk haakt daar nog eens de helft van af, dan regel je de rest tegen veel minder dan de claim waar ze recht op hadden en dan heb je goud geld verdiend voor de club. Deze uitspraak werd vergezeld door een schaterlach en vette knipoog. Ik durf te stellen dat deze wereld van verzekeraars – de goede niet te na gesproken – geen enkele zelfreflectie heeft en alleen maar uit is op meer macht en inkomsten. Voor hun aandeelhouders en zichzelf. Dat dit ten koste gaat van verzekerden, dat er zelfs mensen zijn die een einde aan hun leven hebben gemaakt, dat interesseert ze geen pepernoot. Er is iets fundamenteels mis met het systeem. Vandaar dat ik – samen met anderen – bezig ben om een betere rechtspositie te realiseren voor slachtoffers van dit soort praktijken. Binnenkort heb ik gesprekken met een aantal leden van de Tweede Kamer en andere personen. Het is een schande dat in een beschaafd land – dat zeggen wij toch altijd – als Nederland dit soort strapatsen aan de orde van de dag zijn“.
Waarom heb je een boek geschreven ?
“Vooral om de mensen te laten lezen hoe het werkt. Waar je bedacht op moet zijn is dat de “begripvolle“ keuringsarts niets meer is dan een verlengstuk van de verzekeraar en lak heeft aan zijn afgelegde artseneed. Dat er allemaal vreemde en duistere banden zijn tussen beslissers, verzekeraars en wat dies meer zij. Dat heb ik in mijn boek zwart op wit aangetoond. Alle bewijzen van hun onwelriekende praktijken staan keurig genoteerd. Kijk, als ik het allemaal had verzonnen, als mijn aantijgingen niet kloppen, hadden ze mij toch al lang voor de rechter gesleept wegens smaad en laster? Dan hadden ze mij toch al lang strafrechtelijk vervolgd wegens fraude ? Nou, Jenny ik heb nieuws voor je. Ze hebben geen enkele actie ondernomen om mij ergens voor aan te klagen. Dat kan ook niet, want wat ik schrijf en zeg is de waarheid en ik heb niet gefraudeerd maar zij. Vandaar mijn aangifte tegen de topman van de ASR wegens frauduleus handelen en die procedure loopt nog”.
Tenslotte, hoe kan je dit volhouden ?
“In de eerste plaats dankzij de onvoorwaardelijke steun van mijn vrouw Simone en de kinderen, de steun van vrienden en familie. Maar ook omdat ik zo in elkaar zit. Mijn motto is altijd geweest ; “nooit opgeven“. Of dat nu in deze zaak is, of bij andere kwesties: altijd elke dag beginnen met positivisme en …vasthoudend blijven. Nooit, nooit opgeven!“.