Heb je wat met deze locatie de Harbour Club, Amsterdam?
Nou, vooral met deze plek. Vroeger als jongetje -ik ben hier als jongetje opgegroeid in De Pijp, de lagere school was hier ook aan de overkant- dan keken we altijd deze kant op. En aan de overkant op dat stukje, waar we altijd als jochies van 6/7 jaar aan het spelen waren, klommen we in de plantenbakken. Daar zaten we dan in, dat was onze hut. Daar gingen we ook dingetjes in begraven. En toen dacht ik altijd: deze plek, dat is iets voor rijke mensen of zo en je zag die mensen altijd zo lunchen ‘s-middags. Ik praat dus over de zestiger jaren. En later, toen ik wat ouder werd, ben ik hier eens een keer met mijn ouders gaan lunchen. Toen dacht ik: Hé, nou zitten we er eindelijk zelf! En vanaf die tijd is het altijd een soort kantoor voor me geworden. Alles wat ik afspreek: interviews, ook met jou vandaag of met wie dan ook, ik spreek altijd hier af. En de laatste drie jaar is het dus de Harbour Club geworden, maar vroeger was het altijd het Apollo Hotel.
Wat altijd heel leuk was: ’s-Winters, als er ijs lag dan hadden ze hier van die koek en zopie en dan zag je dus al die mensen schaatsen en die kwamen hier een borrel drinken. Een mooie plek hier in Amsterdam.
En zwemmen, deed je dat ook als kind?
Nee. Vroeger was het water in de Amsterdamse grachten heel slecht. Erg vervuild. De laatste jaren lees ik dat het zou kunnen. Dat het best wel helder is. Maar ik heb geen behoefte meer om er in te springen Jim.
Je hebt geen zwembroek bij je?
Geen gele zwembroek bij me.