U R O D A
Fibryna bogatopłytkowa natomiast różni
się składem od osocza
boagtopłytkowego i budową po podaniu
w tkankę pacjenta. Przez to, że proces
odwirowywania krwi jest inny (m.in.
wolniejszy) odseparowujemy substancję,
która składa się nie tylko z płytek krwi
i czynników wzrostu, ale również innych
cennych komórek: fibryny, leukocytów
i komórek macierzystych. Fibryna
sprawia, że po podaniu do tkanek
substancja staje się trójwymiarowa,
a w jej przestrzeni umiejscowione
są płytki krwi, krwinki białe oraz komórki
macierzyste. Taka usieciowana budowa
preparatu powoduje, że te same płytki
krwi, które również są zawarte w osoczu
bogatopłytkowym, tutaj uwalniają czynniki
wzrostu znacznie wolniej. Dzięki temu
efekty terapeutyczne są lepsze i dłużej
się utrzymują – wyjaśnia lekarz.
Poza tym macierz zbudowana z fibryny
pozwala skutecznie kierować
tzw. mezenchymalne komórki macierzyste
w odpowiednie miejsca, które wymagają
silnej odbudowy.
Taki rodzaj komórek macierzystych
ma możliwość przekształcenia się
w różnorodne typy dojrzałych komórek,
a wiec realnie mogą przekształcić się
w utracone tkanki i odbudować ubytki.
Dodatkowo mają zdolności
do prowadzenia nieograniczonej liczby
podziałów komórkowych. Poza tym
komórki te mają pozytywny wpływ
na odporność, stwierdzono u nich
właściwości przeciwstarzeniowe,
a więc są zdolne do uratowania innych,
uszkodzonych w różny sposób komórek,
oraz przyczynią się do tworzenia nowych
naczyń włosowatych, co ma szczególne
znaczenie podczas procesu gojenia ran,
a także w odbudowie zniszczonych
tkanek. Także zwarte w fibrynie
bogatopłytkowej leukocyty odgrywają
kluczową rolę w procesie tworzenia
naczyń krwionośnych a co za tym idzie
w procesach regeneracyjnych.
Zastosowanie fibryny
i osocza boagatopłytkowego
Osocze bogatopłytkowe najczęściej
wykorzystujemy do przebudowy
istniejących tkanek. Efekt, jaki daje
to rewitalizacja, czyli wzmocnienie tkanki
i pobudzenie pracy organizmu, ale samo
nie spowoduje odmłodzenia,
czy odbudowy uszkodzonych struktur.
Jest świetnym wspomagaczem dla innych
mocniejszych zabiegów, takich
jak laseroterapia, po której często tkanka
wymaga regeneracji i wygojenia
(jak np. po laserze CO2). Wtedy osocze
przyśpiesza i usprawnia zapoczątkowane
przez inny zabieg procesy. Fibrynę
bogatopłytkową natomiast można
wykorzystywać do odtwarzania
i uzupełnienia ubytków. Działa więc dużo
mocniej. Można powiedzieć,
że jest ulepszoną, udoskonaloną wersją
osocza bogatopłytkowego.