จากนั้น เขาขยับต่อด้วยการส่งข้าวต้ม มัดนวัตกรรมบรรจุซองพลาสติก แบรนด์ “ แม่นภา ” ที่เก็บได้นานกว่า 6 เดือน เข้าช่องทาง 7-11 พร้อมด้วยสแน็ตแบบไทยๆ และขยายสู่ตลาดส่งออกทั่วโลก ในนามของ บริษัท ทีอาร์ไทย ฟู้ดส์ จ�ำกัด
ถึงวันนี้ ธีรินทร์ ขยายฐานธุรกิจของ ตนเองอีกขึ้นสู ่ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ชิมราง กันด้วย โครงการเซอร์วิสอพาร์ทเม้นท์ที่ให้ ประสบการณ์ตรงที่แสนแพงกับเขา แต่กลับ เป็นคีย์ลัดให้กับ “ ธาริต อาร์ต โฮเทล แพร่ ” โครงการโรงแรม ธุรกิจหลังสุดที่เขาตะครุบ อย่างไม่ลังเลและจบโครงการได้อย่างรวดเร็ว
ประสบการณ์กับธุรกิจระดับอ�ำเภอจน ไต่ขึ้นหลักหมื่นล้านของ ธีรินทร์ จึงเป็นที่น่า สนใจและท�ำให้คนท�ำธุรกิจฉุกคิดได้ นั่นจึง ท�ำให้เขาได้รับเชิญให้เป็นวิทยากรเพื่อแบ่ง ปันมุมมองและออกรายการทีวีอยู่บ่อยครั้ง
การเป็นนักเรียนนอกของคุณ แทนที่จะท�ำงานในออฟฟิศใหญ่ๆ โก้ๆ กลับทวนกระแสมาขายข้าวสาร ที่พนัสนิคม ขายเองส่งของเอง ตอน
นั้นอินดี้ไปหรือเปล่า
ตอนนั ้นก็ได้งานบริษัทแล้วละ แต่ใจเรา ไม่ได้อยู่กับงาน เราคิดแต่ว่าจะท�ำอย่างไรให้ ธุรกิจขายข้าวสารที่บ้านขยายตัวได้ อยู่ตัวได้ ตอนนั้น ทั้งพ่อทั้งแม่ ญาติ ๆ ไม่เข้าใจหรอก พวกญาติ ๆ ก็บอกนึกแล้วว่าต้องไม่ได้เรื่อง พ่อแม่เราก็ต้องทนกับค�ำคนพวกนี้ ผมเองก็ ต้องอธิบายให้ฟังว่า เราคิดยังไง เราต้องการ ท�ำอะไร ผมคิดว่า เราไม่มีความจ�ำเป็นที่ต้อง ออกไปหาประสบการณ์ เพราะในโรงงานยัง มีสิ่งที่เขาต้องเรียนรู้อีกมากมาย
ผมเชื่อว่า ตอนนั้น เค้านึกภาพไม่ออก หรอก งานแรกที่ผมท�ำขณะนั้น คือ มองหา สิ่งของที่มีอยู ่มาท�ำประโยชน์ให้มากที่สุด ด้วย การซ่อมแซมรถคันเก่าที่ไม่ได้ใช้งานออกมา ขับส่งข้าว จากเดิมที่มีรถแค่คันเดียว ก็กลาย
เป็น สองคัน แล้วสภาพที่ลูกเถ้าแก่ ขับรถเอง ส่งของเอง แบกข้าวมาส่งด้วยตัวเอง ท�ำให้ผม ถูกมองว่าเกาะพ่อกินคงไปไหนไม่รอด แต่การ ท�ำความรู้จักกับลูกค้าเอง ท�ำให้เราได้ข้อมูล เพื่อมาปรับปรุงสินค้าและบริการอย่างไม่น่า เชื่อ อีกอย่างการที่พ่อผมจะออกมาหายี่ปั๊วก็ เป็นไปได้ยากมาก เพราะต้องเช็คของขึ ้นรถ และนับเงินสดกันหน้าโรงงาน ท�ำให้ทิ้งหน้า ร้านไม่ได้และไว้ใจใครก็ไม่ได้ จึงต้องอยู่เฝ้า ตลอดเวลา
ส�ำหรับข้อมูลที่น่าสนใจอย่างเช่น ยี่ปั๊ว บอกข้าวไก่แจ้นี่ดีนะ ข้าวก็ขายดี แต่ร้านนี้ หยิ่ง เวลาของขาดโทรไปสั่ง คนรับสายบอก ไปไม่ได้ คือ คนรับสายเป็นลูกจ้าง เขาก็ไม่ อยากเพิ่มงานให้ตัวเองก็จะปัดลูกค้าแบบ นี้ พอเราไปส่งของเอง ได้คุยกับพวกเขาก็ ท�ำให้เข้าใจกันมากขึ้นและกลับมาค้าขาย กันเหมือนเดิม ที่ส�ำคัญ ผมขยายตลาดได้ มากกว่าเดิม
ฉะนั้น จะบอก ผมอินดี้หรือติสท์ก็ไม่ใช่ แต่ผมต้องการสร้างความยั่งยืนให้กับธุรกิจ ของที่บ้าน
ปรับปรุงระบบอะไรมากมายแค่ไหน ที่
บ้านรับได้หรือเปล่า
มากกกกกก ต้องบอกว่า ที่ร้าน ข้าวสารของพ่อที่พนัสนิคม ใช้ระบบแบบเดิม คอมพิวเตอร์สักตัวก็ไม่มี เมื่อการค้าเรา ขยายเพิ่มขึ้นก็ต้องซื้อคอมพิวเตอร์และ ซอฟต์แวร์เพื่อ จัดสต๊อกและคีย์บิล ต้องจ้าง คนเพิ่มเพื่อท�ำหน้าที่ธุรการให้เรา โดยเฉพาะ ประเด็นการจ้างเสมียน ถ้าออกหรือหยุดงาน ใครจะท�ำให้ เนื่องจากพ่อก็ท�ำเองไม่เป็น แล้ว ใครจะท�ำ ผมก็บอกว่า ผมจะจ้างพนักงาน สองคนให้มาท�ำตรงนี้ ส�ำหรับ ขาดลามาสาย หรือเจ็บป่วย เพื่อให้ได้สลับกันหยุด แล้วถ้า สุดวิสัยจริง ๆ ผมนี่แหละจะมานั่งท�ำ แล้วกา รันตีว่าจะไม่มีปัญหาและจะช่วยแก้ปัญหา เรื่องการโกงได้ด้วย เพราะแต่ก่อนเราเก็บเงิน
ใส่ผ้ากันเปื ้อน เข้าออกเท่าไหร่ก็ไม่รู ้ พอขายดี มาอีกหน่อยก็ต้องจ้างเซลส์เพิ่มก็ทะเลากันอีก ว่า ขายดีอยู ่แล้ว ท�ำไมเราต้องจ่ายคอมมิสชั่น เพิ่ม แต่โชคก็ไม่เข้าข้าง เพราะเซลส์คนแรก ดันท�ำผิดพลาด เอาข้าวไปแล้วหายหัวไปเลย แต่ผมก็ยังดื้อจะหาเซลส์ต่อ พอคนที่ 2 คน ที่ 3 เข้ามายอดขายก็เติบโตเร็วขึ้น จนตอน นี้โรงงานมีเซลส์ขายข้าวกว่า 100 คน และมี พนักงานกว่า 500 คน
ตอนนั้นต้องทะเลาะกัน ถกกันตลอด เวลา เพราะต้องอย่าลืมพ่อผม ( สุนทร ธัญญวัฒนกุล ) เถ้าแก่รุ่นเก๋า เกมมากว่า 40 ปี มีต�ำแหน่งเป็นประธานหอการค้าจังหวัด ชลบุรีและประธานกลุ่มหอการค้าภาคตะวัน ออก ท�ำข้าวถุงตราไก่แจ้ขายมาตั้งแต่หนุ่ม แต่ผมมันเด็กเมื่อวานซืน ผมก็ต้องพิสูจน์ให้ ที่บ้านเห็นว่า การลงทุนพวกนี้มีประโยชน์ อย่างไร ไม่ใช่ความสิ้นเปลืองที่เพิ่มขึ้นอย่าง ไร้คุณค่า แต่เป็นสิ่งที่สามารถชี ้วัดได้แล้วให้ ผลตอบแทนกลับมาหาเราจริงๆ
ผลของการสู ้กับธุรกิจข้าวถุง “ ไก่แจ้ ”
เป็นอย่างไร ถือว่าน่าพอใจหรือเปล่า
ถือว่าเป็นความภาคภูมิใจของผมและ แน่นอนว่า การสู้ครั้งนั้นของผมท�ำให้พ่อกับ แม่มีค�ำตอบให้กับตัวเองและคนรอบข้างว่า ผมท�ำอะไร เพื่ออะไร เพราะจากการท�ำงาน ทุกหน้าที่ ขับรถ ส่งของและเป็นเซลส์ขายข้าว ผมลุยเองด้วยเสื้อยืดกางเกงขาสั้นแบบตี๋ส่ง ของเลย ตอนนั้นเรามี โรงงานขนาด 80 ตร . ว . ที่พนัสนิคม จ . ชลบุรีและ มีพนักงาน 20 คน ท�ำกันมากว่า 30 ปี อยู่แบบไม่โตแต่ก็ไม่ตาย ขายได้ปีละ 10 ล้านบาท ขายกันในละแวก พนัสนิคม ศรีราชา และ อ . เมือง ชลบุรีนั่นละ
แต่หลังจากลุยงานกัน 10 ปี ท�ำตลาด โอบจากต่างจังหวัดเข้ามาก่อนค่อยท�ำตลาด
B-CONNECT MAGAZINE 61