่
ถูกเอาเปรียบ ก็จะเกิดอาการเกร็ง และในที่สุดก็จะแสดงออกทางสีหน้า จนท�ำให้คู ่เจรจาทางฝั ่งจีนจับความรู ้สึกได้ถึงความไม่ไว้ใจ จนท�ำให้หลาย ธุรกิจของไทยเสียโอกาสในการท�ำธุรกิจกับจีน
วรมนบอกว่าเป็นธรรมดาที่คนจ�ำนวนมากไม่ค่อยเชื่อถือผู ้ประกอบการ หรือนักธุรกิจจีน แต่ธรรมชาติของความเป็นคนจีนก็ไม่ได้สนใจว่าใครจะเชื่อ หรือไม่เชื่อ เพราะพวกเขามุ ่งมั่นที่จะเดินหน้า และคิดอย่างเดียวว่าจะท�ำให้ ดีกว่าที่ผ่านมาได้อย่างไร และเชื่อว่าวันหนึ่งคนก็จะเห็นถึงผลลัพธ์จนต้อง ประหลาดใจในสิ่งที่จีนคิดหรือก�ำลังท�ำ
แม้การเดินทางของจีนยังอีกยาวไกล แต่แค่มองในวันนี้ วรมนก็ตั้งข้อ สังเกตว่าสิ่งที่คนไม่เคยเชื่อถือหรือไม่ให้ราคาจีน แต่สิ่งประดิษฐ์คิดค้นของ จีนก็เริ่มทยอยปรากฏให้เห็นความยิ่งใหญ่ออกมาเป็นระยะ และสิ่งที่เกิดขึ้น ก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เพราะทุกอย่างเกิดจากการที่จีนวางแผนมาเป็นเวลานาน
นอกจากนี้วรมนยังได้ชี้ช่องในการท�ำธุรกิจกับบริษัทจีนให้แก่ผู ้ประกอบการ ไทย ทั้งการน�ำสินค้าแบรนด์คุณภาพของจีนมาจ�ำหน่าย การเข้าไปเป็น พันธมิตรเพื่อเกื้อกูลกันในการท�ำธุรกิจ และยังบอกถึงความต้องการสินค้า ท�ำมือของไทยที่ตลาดจีนมีความชื่นชอบ ซึ่งเป็นสินค้าที่ยังสามารถรุกเข้าไป ท�ำตลาดในจีนได้ “ สิ่งที่เราท�ำได้ในเบื้องต้นคือ หนึ่ง เรื่องการน�ำเข้าแบรนด์ เราเป็นตัวแทนน�ำเข้าของแบรนด์ต่างๆ ที่ยังไม่มีในเมืองไทย แต่เป็นสินค้าที่มีคุณภาพดี ไม่ต้องเอาผู ้น�ำ 10 อันดับ แรกของจีน เพราะเขามีศักยภาพในการส่งออก และขายในเมืองไทยอยู แล้ว แต่ให้เลือกแบรนด์อื่นๆ ที่มีอีกมากมาย ซึ่งในจีนมีกว่า 100 level เช่น สินค้าใน level ที่ 80 ดังเฉพาะที่กวางโจว แต่มีคุณภาพดีและยังไม่มีขาย ในไทย น�ำเข้ามาขายก่อน เพราะอย่างน้อยเราก็ได้สินค้าที่มีคุณภาพ จากนั้น ก็สามารถติดต่อสื่อสารกับเจ้าของแบรนด์นั้นๆ ได้คุยเรื่องการค้าได้จากนั้น ค่อยคุย OEM ก็ได้ โดยเรื่องของการน�ำเข้าแบรนด์นั้น เป็นสิ ่งที่เราสามารถ ท�ำได้ เพราะการจะสร้างแบรนด์เป็นของตนเองนั้นมันไม่ง่าย
สอง การไปขอเป็นพันธมิตร คือการที่เรามีธุรกิจใกล้เคียงกันก็เป็น พันธมิตรได้ เช่น เราถนัดด้านหนังสือ เราอาจจะมี section หนึ่งที่แนะน�ำ สินค้าของเขา
สาม สินค้าท�ำมือ หรือสินค้าที่ไม่สามารถผลิตได้ที่เมืองจีน ดังนั้น เราต้องมาคิดว่าจะท�ำอย่างไรให้สินค้าพวกนี้มีคุณภาพ และสามารถ สร้างมูลค่าเพิ่มให้แก่สินค้าได้อย่างไร เราต้องท�ำให้ดี ซึ่งเป็นสิ่งที่คนอื่น ท�ำไม่ได้ แล้วเขาจะมาหาเราเอง ”
ส�ำหรับสินค้าที่น่าสนใจของจีนคือ สินค้าเครื่องใช้ไฟฟ้าอิเล็กทรอนิกส์ หรือ Consumer Electronic ซึ่งเป็นสินค้าที่ตลาดมีความต้องการอยู ่แล้ว และคอนเซ็ปต์ในการพัฒนาสินค้าประเภทนี้ของจีนจะชัดเจนคือ สเปก ต้องสูง แต่ราคาขายต้องต�่ำ ส่วนสินค้าอื่นๆ เช่น ยางรถยนต์จีน ตอนนี้ก็ เข้ามาผลิตในบ้านเราแล้ว
การจะเข้าไปค้าขายกับคนจีนในระดับอาณาจักรจีน ที่ครอบคลุมตั้งแต่ จีนแผ่นดินใหญ่ ฮ่องกง ไต้หวัน หรือมาเก๊า ก็ต้องเข้าใจในเบื้องต้นก่อนว่า อัตลักษณ์หรือ identity ของคนจีน แม้จะมีเชื้อชาติจีนเหมือนกัน แต่ในความเป็นจริงก็มีนิสัยใจคอ และวิถีชีวิตที่แตกต่างกัน
วรมนเล่าเรื่องที่คนไทยอาจจะไม่เคยรู ้ก็คือ คนไต้หวันถ้าไม่นับคนท�ำ ธุรกิจแล้ว มีไม่ถึง 1 เปอร์เซ็นต์ที ่เคยไปและรู ้จักกับจีน คนทั่วไปคิดว่าเป็น บ้านพี่เมืองน้องกับจีน แต่ความจริงแล้ว ไม่ใช่ ซึ่งจะเห็นได้ว่ามีความแตก ต่างกันอยู ่มาก ดังนั้นการท�ำธุรกิจและการตลาดในระดับอาณาจักรจีน จึง ควรเลือกท�ำทีละจุดและทีละกลุ ่มเป้าหมาย
ส่วนการที่ผู ้ประกอบการไทย โดยเฉพาะธุรกิจ SMEs จะเข้าไปขาย ใน Alibaba วรมนให้ข้อมูลว่าถ้าเป็นธุรกิจขนาดเล็กของไทยจะเข้าไปขาย ผ่านช่องทางนั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะต้องใช้ต้นทุนสูง
“ ธุรกิจ SMEs ของไทยที ่ท�ำได้ควรเป็นแบรนด์ที่มียอดขายในไทยอยู ่ที่ 100 ล้านบาท ซึ่งจีนถือว่าอยู ่ในระดับ S หรือเล็กกว่านั้น ไม่ใช่ M เหมือน ของประเทศไทย แต่สิ่งที่เป็นไปได้คือ การเข้าร่วมกับสถาบันส่งเสริมการค้า ระหว่างประเทศ ซึ่งมีการรวบรวมคนที่ท�ำธุรกิจเพื่อไปเปิดร้านกลาง เช่น ตลาดไทยในโลกออนไลน์ และมีร้านค้าต่างๆ ของไทย ซึ่งเราไม่สามารถ ไปเปิดเองได้ เพราะราคาสูงมาก ดังนั้นธุรกิจเล็กๆ จึงควรเข้าหาภาครัฐ ซึ่งมีการด�ำเนินการอยู ่แล้วคือ ส�ำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและ ขนาดย่อม ( สสว .) โดย สสว . จะเป็นคนกลางในการรวมคนเข้าไป อาจมี ค่าจัดการที่เขาจะได้บางส่วน เพราะรัฐสนับสนุนอยู ่แล้ว แต่ต้องมีเรื่องของ ภาษาที่ต้องแปล และการถ่ายภาพให้สวยงาม เหมาะสม ”
วรมนสรุปสั้นๆ ว่าผู้ประกอบการไทยคบกับผู้ประกอบการจีนไว้ ไม่เสียหลาย เพราะจีนมีนวัตกรรมในเรื่องดิจิทัลที่ทันสมัยมากกว่าประเทศ อื่น และที่ส�ำคัญจีนมองไทยว่าเป็นบ้านพี ่เมืองน้อง ซึ่งนับว่าเป็นต้นทุนที่ดี ของนักธุรกิจหรือนักลงทุนไทย
เป็นที่น่าจับตากันต่อไปว่า ยักษ์ใหญ่อย่างจีนจะมีการพัฒนาทั้งใน ระดับนโยบายประเทศ และในเชิงธุรกิจว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป เพราะ ถ้าดูภาพลางๆ ที่เริ่มจะปรากฏภาพให้เห็นชัดขึ้นเรื่อยๆ ก็คือ คนจีนที่ ประสบความส�ำเร็จในการท�ำธุรกิจจีนเริ่มมีอายุน้อยลง
วรมนยืนยันว่าจีนเป็นประเทศแรกของโลกที่ผู ้ประกอบการสามารถ สร้างอาณาจักรธุรกิจให้ประสบความส�ำเร็จได้ภายในเวลา 20 ปี
ตัวอย่างที่เห็นได้คือ หม่า หยุน หรือแจ๊ค หม่า ที่ใช้เวลาแค่ 15 ปี ในการสร้างบริษัทของตนเองให้ประสบความส�ำเร็จ ขณะที่ในต่างประเทศ ต้องใช้เวลาถึง 70 - 80 ปี จึงจะสร้างอาณาจักรจนประสบความส�ำเร็จได้
ความส�ำเร็จที่เกิดขึ้นของผู ้ประกอบการจีนมาจากการสร้างเม็ดเงิน โดยการน�ำเทคโนโลยีเข้ามาใช้และสามารถน�ำมาประยุกต์การใช้งานได้อย่าง รวดเร็ว ที่ส�ำคัญคือ การเข้าใจความต้องการของผู ้บริโภค และเมื่อประกอบ เข้ากับการที่คนจีนรู ้จักท�ำมาค้าขาย ทุกอย่างจึงเป็นสปริงบอร์ดที่ท�ำให้จีน ไปไกลกว่าที่ใครๆ คิด ….
B-CONNECT MAGAZINE 31