Վերադարձանք և անհամբերությամբ սպասում էինք
հաջորդ օրվան: Երևի դա էր պատճառը, որ գրեթե
չքնեցինք:
Գիշերը անհանգիստ էի, ուղեղումս բազում մտքեր
էին, չէի կարողանում «անջատվել» ու քնել: Վեր կացա,
վառեցի գիշերալամպը, պայուսակիցս հանեցի «Ապրելու
իրավունք» գիրքս11, որում ընձառյուծի հետ հանդիպման մի
հետաքրքիր նկարագրություն կար, և սկսեցի վերընթերցել
այն. «Ճանապարհին պատահաբար նկատեցինք մի շքեղ
արու ընձառյուծի, որ հանգստանում էր հաստաբուն ծառի
ճյուղին: Մեր ուղեկցորդը՝ Սիդնեյը կանգնեցրեց մեքենան.
ընձառյուծների նկատմամբ նա մի առանձնակի սեր ուներ ու
ուզում էր, որ հիանանք նրանցով: Մեզ համար շատ
անսպասելի՝ Սիդնեյը թույլ տվեց, որ դուրս գանք մեքենայից
ու մի քիչ մոտենանք ծառին, որպեսզի ավելի մոտիկից
նայենք ընձառյուծին: Սիդնեյը գիտեր, թե մինչև ուր կարող
էինք քայլելով մոտենալ: Այնպես որ, մեզ վտանգ չէր
սպառնում: Վտանգ ու անհանգստություն չէր սպառնում
նաև ընձառյուծին. մենք ապահով հեռավորության վրա
էինք, ու նա շար