Krótki przewodnik błądzących 15
1 czerwca przywódca Iraku ujawnił swoje zamiary : „ Jesteśmy zdecydowani , zdeterminowani i zjednoczeni w celu zmazania Izraela z mapy .”
3 czerwca Radio Kair obwołało nadchodzącą konfrontację świętą wojną Islamu .
5 czerwca Izrael , otoczony znacząco liczniejszymi i mocniej uzbrojonymi siłami arabskimi gotowymi do natychmiastowego zainicjowania ataku , przypuścił atak uprzedzający .
W przeciągu sześciu dni Izraelowi udało się pokonać wrogów i zdobyć przy tym terytoria na froncie egipskim , jordańskim i syryjskim .
Za pośrednictwem kanałów dyplomatycznych ONZ , Izrael podejmował nieustające i w pełni udokumentowane próby nakłonienia króla Jordanii Husseina , by ten nie włączał się do wojny . W przeciwieństwie do Egiptu i Syrii , pałających niezmienną wrogością do Izraela , Jordania kuluarowo współpracowała z Izraelem i podzielała jego obawy odnośnie agresywnych planów Palestyńczyków . Lata później król Hussein publicznie przyznał , że jego decyzja dołączenia do Wojny 1967 roku – w wyniku której utracił kontrolę nad Zachodnim Brzegiem i Wschodnią Jerozolimą – była największym błędem , jaki kiedykolwiek popełnił .
Kolejna utracona szansa na pokój .
Krótko po zakończeniu Wojny Sześciodniowej , Izrael wyraził chęć oddania swoim arabskim sąsiadom ziem w zamian za pokój . Izrael nie był gotowy zrezygnować ze wschodniej połowy Jerozolimy , w której znajdowały się najświętsze miejsca Judaizmu , a która w wyniku rażącego pogwałcenia przez stronę jordańską warunków izraelsko-jordańskiego porozumienia o zawieszeniu broni była całkowicie niedostępna dla Izraelczyków przez blisko dziewiętnaście lat ( w ciągu których Jordania zbezcześciła 58 synagog w Dzielnicy Żydowskiej Starego Miasta – na co świat pozostał obojętny ). Dla osiągnięcia pełnego porozumienia Izrael był jednak chętny oddać inne zdobyte terytoria . Te zabiegi zostały odtrącone . Niepozostawiająca wątpliwości reakcja nadeszła wkrótce z Chartumu , stolicy Sudanu , gdzie zebrali się arabscy przywódcy . 1 września 1967 roku