Prof Hennie Snyman
Departement Vee-, Wild- en Weidingkunde
UNIVERSITEIT VAN DIE VRYSTAAT
Die afgelope aantal jare het ongeluksvure ongekende afmetings in groot dele
van ons weiveldgebiede aangeneem. Die verkeerde bestuur van weiveld na so ‘n
onbeplande brand kan katastrofiese gevolge vir die volhoubare benutting van
die weidingekosisteem hê.
N
avorsing in die sentrale
grasveldgebied het
getoon dat brand die
plantproduksie die daaropvolgende seisoen met die helfte
kan verlaag. Dit neem ongeveer
twee volle groeiseisoene vir gebrande soetgrasveld om ten volle te
herstel, wat beide produksie en
bedekking aanbetref. Indien dit gedurende die eerste seisoen na ‘n
brand ook bewei sou word, word
die oordrageffek van verlaging in
produksie vir ‘n verdere groeiseisoen aangeskuif.
Stuk veld wat brand
Soos in die geval van droogte kan
die plantbedekking in die droër
weivelddele weens brand met soveel as 40% verlaag. Hierdie laer
plantbedekking is nie net verantwoordelik vir die laer produksie van
die plante nie, maar werk ook hoër
reënvalafloop in die hand – en gevolglik verhoogte droogte sensitiwiteit van die plante. Dit is gewoonlik die groot polle wat die meeste
hitte genereer en dus die grootste
afsterwing toon. Hierdie groter
polle is gewoonlik die klimaksgrasse
wat die belangrikste vir optimale
diereproduksie is.
Hoewel die uitvoerbaarheid daarvan
om diere na ‘n brand total vanaf die
veld in die droër grasvelddele te
onttrek, nie altyd prakties moontlik
is nie, is dit vanuit die oogpunt van
die plantbehoud absoluut noodsaaklik dat die veld so lank moontlik
na ‘n brand sal rus.
Daar bestaan verskeie maatreëls
wat die boere kan tref ten einde
hulle veekuddes te behou wat
onder andere die volgende insluit:
Huurgrond kan probeer verkry
Kern van graspol steeds dood jaar na brand