stabiliseer en vrugbaarheid kon
verhoog. Organiese materiaal
wat baie belangrik is in die voorkoming van wind- en watererosie, gaan dus verlore. Plantvoedingstowwe, veral stikstof en
swael, verlaag en die grond raak
progressief armer.
Sekere onkruide word deur
bewerkingsaksies versprei. Onkruide wat goed aangepas is om
vegetatief te versprei soos die
bolletjies van uintjies, risome van
kweekgras en lote van
wandelende jood, word deur
implemente versprei. Sade van
onkruide soos duwweltjies steek
in trekkerwiele en versprei deur
en tussen lande.
Kompaktering van grond deur
swaar implemente en bewerking
by die verkeerde voginhoud, lei
tot die vorming van ʼn verdigte
laag ongeveer 20 tot 30cm
onder die grondoppervlak, die
sogenoemde ploegbank. Hierdie
laag verminder die bewortelingsdiepte. Water en plantvoedingstowwe wat dieper in die grondprofiel is, is dus nie beskikbaar
vir die plant nie.
Grondbewerkingsbestuursplan
Nadat die produsent die voor- en
nadele van bewerking vergelyk het,
moet hy ʼn grondbewerkingsbestuurplan vir sy spesifieke boerdery uitwerk. Die volgende vrae kan
as riglyne dien:
Wat is die klei-inhoud van die
grond?
Is daar enige beperking wat
wortelontwikkeling sal verhinder
en op watter diepte kom die
beperking voor?
Is daar ʼn spesifieke onkruidprobleem?
Is daar sigbare wind- of watererosieskade?
Moet ameliorante toegedien
word?
Wat is die tipe en grootte van
die saad wat geplant gaan
word?
Is dit ʼn oorlêland om sodoende
vog te bewaar?
Wat is die gemiddelde worteldiepte van die gewas wat beoog
word om aan te plant?
Hoe sal die bewerkingspraktyk
die boerderywins beïnvloed?
Gaan terug na die vertakkingsbegroting en kyk na die gelykbreekpunt om verskillende
opsies te oorweeg.
Implemente vir primêre en
sekondêre bewerking
Rysterplaatploeë: Begrawe onkruidsaad en oesreste diep in die
grond; deurlug grond beter;
vernietig swak gestruktuurde
gronde se struktuur verder;
bevorder winderosie; en word
aanbeveel op swaarder goedgestruktuurde gronde.
Skottelploeë: Die smeeraksie