Engela Duvenage
D
is vroegoggend op
Stellenbosch, en ‘n
vertrek vol mense sit in
die statige JH Neethlinggebou en proe stil-stil
aan bietjies-bietjies wyn.
Dis die lede van een van die Universiteit Stellenbosch se sensoriese
evalueringspanele. Hulle is daar om
hul besonderse proe- en reuksintuie
agter die navorsingspogings van
wynkundiges van die Departement
Wingerd- en Wynkunde en die Instituut vir Wynbiotegnologie in te
gooi. Danksy hul sogenaamde wynprofileringsvaardighede help hulle
onder meer om ‘n sintuiglike profiel
van spesifieke wyne saam te stel.
Hulle evalueer en beskryf dus hoe ‘n
wyn ruik, smaak en lyk.
Die wyne waaraan hulle proe is
almal deel van een of ander navorsingsprojek, of is spesifiek gemaak
met ‘n sekere doel voor oë. Dis die
proepaneellede se taak om alles uit
te vind oor wat die invloed van
spesifieke wingerdbou- en wynmaaktegnieke en behandelings op
die reuk, smaak en voorkoms van
die eindproduk is. Die data word
dan statisties ontleed om gewig
aan spesifieke navorsingspogings te
verleen.
werk, en het daarby baie keer die
lig gesien danksy aansienlike
ondersteuning deur die bedryf en
ander befondsers. Die sukses van
hierdie navorsingsprojekte hang
dikwels daarvan af of ‘n verbruiker
die uitwerking van ‘n spesifieke
behandeling op ‘n wyn kan optel of
nie. Dit is hier waar die insette en
terugvoering van die sensoriese
evalueringspaneellede van onskatbare waarde is.
Die deelnemers kom so drie oggende ‘n week saam om hul werk
te doen. Soggens is die beste, want
dan is ‘n mens se palet skoner en
kan die paneellede die eindresultate
van menige Matie-student of navorser se harde werk beter op die
proef stel. Dié wyne is dikwels die
eindresultaat van jare se harde
Die vertrek waarin die panele werk
is spesiaal volgens behoefte ingerig.
Daar’s verskillende afgeskorte proehokkies waarin die paneellede sit,
en genoeg skoon wynglase om tafel
der tafel by ‘n gala-dinee te kan
dek.
Sowat 20 mense dien op die proepanele, en baie van hulle kom al ‘n