Fig. 2. Gesonde (links) en swambesmette (regs) hawerluis, Rhopalosiphum padi
(Fotos: JL Hatting, LNR-KGI)
‘n Nuwe navorsingsveld is die gebruik van hierdie swamme in kombinasie met chemiese insekdoders.
Die chemiese middel word teen ‘n
lae dosis saam met die biologiese
middel gemeng en toegedien. Die
lae dosis insekdoder maak nie die
insek dood nie, maar veroorsaak
genoegsame stres om die insek
meer vatbaar te maak vir die swam.
Sodoende word minder gif in die
omgewing toegedien wat verlaagte
besoedeling/residue beteken, terwyl
die kanse vir die ontwikkeling van
weerstand (minder seleksiedruk op
die insekte) ook beperk word. Indien hierdie benadering vroeg in
die seisoen gevolg kan word, bestaan die moontlikheid dat die
swamsiekte in die populasie sal vestig wat toekomstige chemiese bespuitings kan beperk. ‘n Bewese
finansiële besparing kan hierdeur
bewerkstellig word. Proewe deur
die LNR-KGI het reeds getoon dat
insekdoders soos pirimikarb, sipermetrin en asetamiprid vereenigbaar is met sekere isolate van Beauveria bassiana, Metarhizium anisopliae en Nomuraea rileyi; en selfs
in sommige gevalle vegetatiewe
groei stimuleer. Opvolg proewe
waar slegs 5% (van aanbevole dosis) van ‘n sistemiese insekdoder
met die swamme M. anisopliae en
B. bassiana teen die hawerluis (Fig.
2) getoets was, het mortaliteit met
23% en 44%, onderskeidelik, toegeneem. Hierdie sinergisme kan
heel moontlik ingespan word om
nie net die effektiwiteit van die
swamme te verbeter nie, maar om
ook hul werking te stabiliseer.
Sinergisme tussen twee klaarblyklik
oponerende beheerstrategiëe kan
tot voordeel van die produsent ingespan word om insetkostes te verlaag terwyl die impak op die omgewing tot ‘n minimum beperk word.
In kombinasie, vul die twee strategiëe dus mekaar aan. Opsommend
dus, kan hierdie strategie vorentoe
gebruik word om (1) die ontwikkeling van weerstand teen chemiese
insekdoders by insekte beter te bestuur, (2) die hoeveelheid insekdoder wat in die omgewing gebruik
word te verminder, (3) die impak
op natuurlike vyand e te beperk, en
(4) laer vlakke van chemiese residue
te bewerkstellig (veral waar insekprobleme na aan oestyd ondervind
word).
Plaaslike produsente word deesdae
al hoe meer gekonfronteer deur
verteenwoordigers van maatskappye wat daarop aanspraak maak
dat ‘n nuwe biologiese of organiese
insekdoder nou op die Suid-Afrikaanse mark beskikbaar is. Alhoewel baie van hierdie produkte een
of ander ‘organiese’ sertifisering
dra, moet produsente daarop let
dat alle insekdoders, hetsy chemies
of biologies, onder die Suid-Afrikaanse Landbouwet 36 van 1947
geregistreer moet wees, alvorens
verkope daarvan wettig is. Registrasie onder hierdie wet behels dat ‘n
unieke “L” nommer aan die produk
toegeken word. Produsente kan
daarop aandring dat hierdie “L”
nommer aan hulle uitgewys word.
Aangesien effektiwiteitsproewe as
deel van die registrasie uitgevoer
moet word, bied registrasie aan die
kliënt ‘n mate van sekuritiet dat die
middel/produk wel werk. Produsente kan gerus ‘n kopie van ‘A Guide
For the Control Of Plant Pests’ by
die Departement van Landbou
aankoop (Direktoraat Kommunikasie, P/Sak X144, Pretoria, 0001),
waarin alle geregistreerde insekbeheermiddels verskyn. ‘n Verkorte
weergawe is ook op die internet
beskikbaar by:
http://www.nda.agric.za/doaDev/
sideMenu/ActNo36_1947/AR/
Insecticides.htm
Die webtuiste
http://www.croplife.co.za kan ook
gebruik word om hierdie inligting
te bekom.
Vir verdere navrae kontak gerus vir Dr Justin Hatting
by [email protected]
of tel (058) 307 3468.