66
Ύλης- Αντιύλης διαστημόπλοιο U.S.S. Enterprise από τη διάσημη σειρά
"Star Trek: The Original Series" και από το πρασινόμορφο Hulk, το προϊόν
ενός πειράματος ακτίνων γ, το οποίο πήγε... στραβά.
"Η ανάπτυξη αυτών των ανεπίσημων αστερισμών ήταν ένας διασκεδαστικός
τρόπος για να επισημανθεί μια δεκαετία επιτεύξεων του ΔΤ Fermi", δήλωσε
η Julie McEnery, επιστήμονας του προγράμματος Fermi στο Κέντρο
Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA στο Γκρήνμπελτ στο Μέριλαντ
των ΗΠΑ. "Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλοι αυτοί οι αστερισμοί ακτίνων
γ έχουν μια σύνδεση με την επιστήμη του ΔΤ Fermi."
Από τον Ιούλιο του 2008, το Τηλεσκόπιο Μεγάλης Περιοχής του ΔΤ Fermi
(Fermi’s Large Area Telescope-LAT) σαρώνει κάθε μέρα ολόκληρο τον
ουρανό , χαρτογραφόντας και μετρώντας πηγές ακτίνων γάμμα, το φως της
υψηλότερης ενέργειας στο Σύμπαν. Η εκπομπή αυτή μπορεί να προέρχεται
από Πάλσαρς, εκρήξεις Καινοφανών (nova), τα κατάλοιπα
εκρήξεων Υπερκαινοφανών, και τις γιγάντιες φυσαλίδες ακτίνων-Γ οι
οποίες βρίσκονται στο δικό μας Γαλαξία, ή υπερμεγέθεις μελανές
οπές και εκλάμψεις ακτίνων-Γ - τις πιο ισχυρές εκρήξεις στο Σύμπαν - σε
άλλους γαλαξίες.
"Μέχρι το 2015, ο αριθμός διαφορετικών πηγών που χαρτογραφήθηκαν από
το LAT του ΔΤ Fermi είχε μεγαλώσει φθάνοντας περίπου τις 3.000
- 10 φορές μεγαλύτερες από τον αριθμό που ήταν γνωστός πριν από την
αποστολή", δήλωσε η Elizabeth Ferrara του Goddard, η οποία ηγήθηκε του
προγράμματος σχεδιασμού των αστερισμών αυτών. "Για πρώτη φορά, ο
αριθμός των γνωστών πηγών ακτίνων γ ήταν συγκρίσιμος με τον αριθμό
των φωτεινών αστεριών του ουρανού, και έτσι σκεφτήκαμε ότι ένα νέο
σύνολο αστερισμών ήταν ένας πολύ καλός τρόπος για να καταδείξουμε το
νόημα της αποστολής".
Οι 21 αστερισμοί ακτίνων Γάμμα περιλαμβάνουν διάσημα ορόσημα - όπως
το ανακατασκευασμένο πολεμικό πλοίο της Σουηδίας, το Vasa, το μνημείο
της Ουάσινγκτον και το όρος Fuji στην Ιαπωνία - από χώρες οι οποίες
συμβάλλουν στην επιστήμη του ΔΤ Fermi. Άλλοι αστερισμοί
αντιπροσωπεύουν επιστημονικές ιδέες ή εργαλεία, από την γάτα του
Schrödinger - τόσο ζωντανή όσο και νεκρή, χάρη στην κβαντική φυσική -
στον Albert Einstein, το Ραδιοτηλεσκόπιο και στην...αράχνη "Μαύρη Χήρα"
, το συνώνυμο, η το παρατσούκλι αν θέλετε, μιας τάξης Πάλσαρς τα οποία
"εξατμίζουν" τους ατυχείς συνοδούς τους αστέρες.
Η Ferrara και ο Daniel Kocevski, ένας αστροφυσικός στο Marshall Space
Flight Center της NASA στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα, ανέπτυξαν ένα
διαδραστικό, διαδικτυακό σύστημα για την παρουσίαση των αστερισμών, με
έργα τέχνης από τον Aurore Simonnet, εικονογράφος στο κρατικό
πανεπιστήμιο Sonoma στο Rohnert Park της Καλιφόρνια, και ενός
https://www.facebook.com/Aratosastronomy/