52
Όμως, στη φύση μπορεί να γίνονται συγκρούσεις σωματιδίων με ακόμα
υψηλότερες ενέργειες. Οι υψηλότερες βρίσκονται σε κοσμικές ακτίνες
εξαιρετικά υψηλής ενέργειας, πρωτόνια τα οποία κινούνται ταχύτατα
μεταξύ των γαλαξιών με ενέργεια μεγαλύτερη από 8 δισεκατομμύρια
δισεκατομμύρια ηλεκτρονίων. Αυτό είναι 100 εκατομμύρια φορές
υψηλότερο από τις ενέργειες που παράγει ο ΜΕΑ (LHC). Εάν οι
συγκρούσεις ανάμεσα σε αυτά τα σωματίδια έχουν δημιουργήσει μελανές
οπές, τότε οι φυσικοί θα μπορούσαν να υπολογίσουν την βαρυτική έκταση
οποιασδήποτε επιπλέον διάστασης, ή πόσο κοντά θα πρέπει να φτάσετε σε
ένα αντικείμενο προτού αρχίσει η βαρύτητα να συμπεριφέρεται....περίεργα.
Το σενάριο αυτό έχει μια σκοτεινή πλευρά. Σύμφωνα με μια πρώτη θεωρία
που προτάθηκε από τον Στήβεν Χόκινγκ στη δεκαετία του '70, η ενέργεια
ακτινοβολεί μακριά από μια μελανή οπή, μέχρι εκείνη τελικά να
εξαφανιστεί. Όσο μικρότερη είναι η μελανή οπή, τόσο πιο γρήγορα
"εξατμίζεται", έτσι ώστε οι μελανές οπές που δημιουργούνται από τις
συγκρουόμενες κοσμικές ακτίνες να εξαφανίζονται σχεδόν στιγμιαία,
σύμφωνα με τη θεωρία.
Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είναι κακή είδηση για το Σύμπαν. Το 2015, ο
θεωρητικός φυσικός Ruth Gregory του Πανεπιστημίου Durham στην Αγγλία
και οι συνάδελφοί του έδειξαν με μαθηματικό τρόπο ότι όταν "εξατμίζονται"
οι μελανές οπές, μπορούν να οδηγήσουν το Σύμπαν σε μια κατάσταση στην
οποία οι φυσικοί νόμοι είναι τόσο διαφορετικοί όπου τα άτομα δεν
συγκρατούνται πλέον μεταξύ τους.
"Δεν υπάρχουν δομές," λέει ο Mack. "Μόλις πάψαμε να υπάρχουμε."
Αυτή η καταστροφή ονομάζεται "Αποσύνθεση του Κενού"*. Στηρίζεται
στην ιδέα ότι η θεμελιώδης φύση του Σύμπαντος, που ονομάζεται
"Κατάσταση Κενού', μπορεί να μην είναι πιθανόν η πιο σταθερή. Θα
μπορούσε να υπάρξει μια άλλη διαμόρφωση των φυσικών νόμων, το
πραγματικό κενό, που βρίσκεται σε χαμηλότερη ενεργειακή κατάσταση.
Οι μελανές οπές οι οποίες διαλύονται, εξατμίζονται όπως είπαμε και πριν,
θα μπορούσαν να δώσουν το απαιτούμενο "χτύπημα" για να δημιουργηθεί
μια φυσαλίδα αυτού του αληθινού κενού, υποστήριξε ο Gregory και οι
συνεργάτες του. Και όταν υπάρχει κάποιο πραγματικό κενό, ο χώρος γύρω
του θα ήθελε να ενταχθεί στο πραγματικό κενό. Η φυσαλίδα θα επεκταθεί
προς τα έξω με την ταχύτητα του φωτός, παρασέρνοντας το γνωστό Σύμπαν
μαζί της.
https://www.facebook.com/Aratosastronomy/