50
Κοσμολογία
Η συνεχιζόμενη ύπαρξη του Σύμπαντος συνεπάγεται ότι οι
επιπλέον διαστάσεις παραμένουν μικροσκοπικές....
Οι διαστάσεις αυτές λοιπόν είναι πολύ μικροσκοπικές για να
δημιουργήσουν μικρές μελανές οπές, οι οποίες μπορούν να μας διαγράψουν
από το πεδίο ...της ύπαρξής μας...
Αν οι επιπλέον διαστάσεις ήταν αρκετά μεγάλες, ένα Σύμπαν με διαφορετικούς νόμους
της φυσικής θα μπορούσε να ξεπηδήσει από το θάνατο μιας μελανής οπής. Κάτι τέτοιο
θα ήταν άσχημα νέα για εμάς: Η νέα έκδοση του Σύμπαντος που θα προέκυπτε θα
ήταν ...ακατοίκητη.
Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τρόπος με τον οποίο ο κόσμος μας θα έφθανε
στο τέλος του.
Κατ 'αρχάς, ένα ζευγάρι κοσμικών πρωτονίων συνθλίβεται σε αδιανόητες
ταχύτητες. Η τεράστια ενέργεια της συντριβής τους θα δημιουργούσε μια
μικροσκοπική, εφήμερη μελανή οπή, τόσο μικρή που θα διαρκούσε μόνο
ένα κλάσμα του δευτερολέπτου πριν "εξατμιστεί".
Εκεί όπου ακριβώς ήταν η μελανή οπή, μια "φυσαλίδα" χώρου με εντελώς
διαφορετικούς νόμους της φυσικής από το Σύμπαν που κατοικούμε θα
άρχιζε να αναπτύσσεται, και να εξαπλώνεται, να διαστέλλεται αν θέλετε,
πάντα προς τα έξω με την ταχύτητα του φωτός. Μετά από αυτό, θα
ακολουθήσει η αποσύνθεση των ατόμων, των πυρήνων τους,
των υποατομικών τους σωματιδίων, και το Σύμπαν, όπως το ξέρουμε, θα
εξαφανιστεί...
https://www.facebook.com/Aratosastronomy/