210
Νέες λοιπόν παρατηρήσεις με τη περίφημη
Μεγάλη Χιλιοστομετρική/Υποχιλιοστομετρική συστοιχία
Ραδιοτηλεσκοπίων στην Έρημο της Ατακάμα στη Χιλή (Atacama's
Large Millimeter / submillimeter Array - ALMA) δίνουν μια πιο
ενδιαφέρουσα εξήγηση. Μελετώντας τα θραύσματα από την έκρηξη
αυτή, η οποία παίρνει τη μορφή διπλών δακτυλίων σκόνης και αερίου
που μοιάζουν με κλεψύδρα, με ένα συμπαγές κεντρικό αντικείμενο, οι
ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ένας καφέ νάνος (ένα
αποκαλούμενο αποτυχημένο αστέρι χωρίς ικανή μάζα να διατηρεί
στον πυρήνα του πυρηνική σύντηξη) συγχωνεύτηκε με ένα λευκό
νάνο (το γηραιό, κατάλοιπο το οποίο απομένει από ένα αστέρι σαν
τον δικό μας Ήλιο μας).
"Είναι προφανές τώρα ότι αυτό που παρατηρήθηκε πριν από αιώνες
δεν ήταν αυτό που θα χαρακτηριζόμασταν σήμερα ως ένας κλασικός
"Καινοφανής αστέρας" μια nova όπως συνηθίζεται να αποκαλείται.
"Αντί 'αυτού, ήταν η συγχώνευση δύο αστρικών αντικειμένων, ενός
λευκού και ενός καφέ νάνου αστέρα. Όταν αυτά τα δύο αντικείμενα
συγκρούστηκαν, διασκόρπισαν ένα "κοκτέιλ" μορίων και
ασυνήθιστων ισοτόπων, τα οποία μας έδωσαν νέες ιδέες για τη φύση
του αντικειμένου αυτού", δήλωσε ο Sumner Starrfield, ένας
αστρονόμος στο κρατικό πανεπιστήμιο της Αριζόνα και συν-
συγγραφέας σε μία εργασία (paper) που δημοσιεύτηκε στο ιστότοπο
των Μηνιαίων Ανακοινώσεων της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας
(Monthly Notices of the Royal Astronomical Society).
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο λευκός νάνος αστέρας θα είχε
περίπου δέκα φορές περισσότερη μάζα από τον καφέ νάνο, αν και
ήταν πολύ μικρότερος σε μέγεθος. Καθώς ο καφέ νάνος έπεσε
σπειροειδώς προς τα μέσα, οι έντονες παλιρροϊκές βαρυτικές
δυνάμεις που ασκούσε ο λευκός νάνος θα τον διέλυσαν. "Αυτή είναι η
πρώτη φορά που ένα τέτοιο γεγονός έχει προσδιοριστεί τελειωτικά ",
παρατήρησε ο Starrfield.
Δεδομένου ότι τα περισσότερα αστρικά συστήματα στον Γαλαξία μας
είναι δυαδικά, οι αστρικές συγκρούσεις δεν είναι τόσο σπάνιες,
σημειώνουν οι αστρονόμοι. Οι νέες παρατηρήσεις της συστοιχίας
ALMA αποκαλύπτουν νέες λεπτομέρειες σχετικά με την συμβάν του
1670. Μελετώντας το φως από δύο μακρινά άστρα καθώς αυτά
λάμπουν μέσα από τα σκονισμένα υπολείμματα της συγχώνευσης, οι
ερευνητές μπόρεσαν να ανιχνεύσουν την αποκαλυπτική υπογραφή
του στοιχείου Λίθιου, το οποίο καταστρέφεται εύκολα στο εσωτερικό
ενός αστέρα της κύριας ακολουθίας, αλλά όχι μέσα σε ένα καφέ νάνο.
https://www.facebook.com/Aratosastronomy/