4os _αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου aitheriaparathira | Page 130

δωμάτιο. Μόλις γύρισε από το σχολείο, του έκαναν έκπληξη και
εκείνος συγκινήθηκε. Ήταν βαμμένο με το αγαπημένο του χρώμα,
σκέφτηκε και ήταν υπέροχο και αρκετά ευρύχωρο. Είχε ένα άνετο
κρεβάτι και ένα γραφείο για να μελετάει. Υπήρχε μια βιβλιοθήκη την
οποία θα γέμιζε με βιβλία και αργότερα με τα μετάλλια που θα
κέρδιζε. Αμέσως έτρεξε και τους αγκάλιασε, το ΄ευχαριστώ΄ δεν
ήταν αρκετό γι αυτά που έκαναν για εκείνον.
Η διαδικασία της υιοθεσίας του είχε πολλά εμπόδια αλλά ευτυχώς ο
Βασίλης είχε αρκετές γνωριμίες και κατάφεραν να τα ξεπεράσουν. Σε
λίγους μήνες ο Νίκος ήταν και επίσημα μέλος της οικογένειας.
Η Αριάδνη βρήκε μια καθηγήτρια να του κάνει ιδιαίτερα μαθήματα για
να αναπληρώσει τα μαθησιακά κενά που είχε. Όλα κυλούσαν ήρεμα
και ο Νίκος είχε πλέον ενταχθεί στην νέα του οικογένεια. Μετά από
λίγο καιρό οι γονείς του αποφάσισαν να τον γράψουν σε άλλο σχολείο
προκειμένου να αποκτήσει νέες παρέες και να διαγράψει για πάντα το
άσχημο παρελθόν του.
Το αγόρι έκανε μεγάλη πρόοδο στο άθλημά του και στο σχολείο
κάνοντας κάθε μέρα περήφανους τους γονείς του και τις μικρές του
αδελφές. Στα επόμενα χρόνια ο Νίκος αποδείχτηκε σπουδαίο
ταλέντο. Μετά της πανελλήνιες εξετάσεις που έδωσε πέρασε ως
Μηχανολόγος- Μηχανικός στο Πολυτεχνείο και κατάφερε να γίνει
βασικός παίκτης της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού.
Σήμερα είναι Διευθύνων Σύμβουλος γνωστής πολυεθνικής εταιρίας
και ζει ευτυχισμένος με την οικογένειά του.
Πρέπει να ζούμε σαν να πρόκειται να πεθάνουμε αύριο και να
μελετάμε σαν να πρόκειται να ζήσουμε για πάντα (Μαχάτμα Γκάντι )
130