4os _αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου aitheriaparathira | Page 100

39.1 Ο βραβείο: Η αντοχή της μητέρας- Καπελέρη Σταυρούλα,
3ο Γυμν. Αγίας Βαρβάρας
Το θυμάμαι σαν να ήταν χθες. Ήταν Αύγουστος του 2000, ήμασταν
διακοπές στην Μάνη. Όλα ήταν τέλεια. Ήταν το πρώτο καλοκαίρι μας
μακριά από την αποπνικτική Αθήνα. Σχεδιάζαμε αυτές τις δύο
βδομάδες διακοπών πολύ καιρό πριν.
Ήμασταν στην παραλία. Είχαμε πάει όλοι μαζί, εγώ, ο μπαμπάς, η
μαμά, η Ελένη και ο μικρός Νίκος που μόλις τότε ήταν 7 χρόνων.
Εκεί που κολυμπούσαμε η μαμά ένιωσε μια μικρή ζαλάδα. Βγήκαμε
γρήγορα έξω και καθίσαμε σε μια σκιά. Έπειτα γυρίσαμε σπίτι. Από
μέρες η μαμά δεν ένιωθε καλά και αποφασίσαμε να πάμε στο
νοσοκομείο της Καλαμάτας.
Η μητέρα έκανε τις απαραίτητες εξετάσεις και διαπιστώθηκε πως
είναι καλά ή τουλάχιστον έτσι μας είπε ο μπαμπάς για να μας
καθησυχάσει. Η Ελένη και ο Νίκος το πίστεψαν και δεν
παραξενεύτηκαν∙ αφού ήταν καλά, γιατί φύγαμε άρον-άρον για την
Αθήνα δεν το σκέφτηκαν; Εμένα δεν μου το έβγαζε κανείς από το
μυαλό, η μαμά δεν ήταν καλά.
Η συμπεριφορά του μπαμπά άλλαξε, την πρόσεχε πάρα πολύ και κάθε
βράδυ τον κρυφοκοίταζα να στέκεται μπροστά απ’ το εικονοστάσι, να
κλαίει και να προσεύχεται. Αυτό γινόταν για πολύ καιρό και οι
επισκέψεις της μαμάς στο νοσοκομείο όλο ένα και πλήθαιναν. Δεν
μου έλεγαν τίποτα, αλλά κάτι συνέβαινε.
Μια μέρα, γυρνώντας απ’ το σχολείο με περίμεναν οι γονείς μου για
να μιλήσουμε. Τα παιδιά έμεναν ολοήμερο και έλειπαν απ’ το σπίτι.
Ξεκινώντας να μιλάει ο μπαμπάς, μου είπε πως η ζωή μας θα άλλαζε
κι εγώ τότε κατάλαβα πως κάτι σημαντικό είχε γίνει. Βούρκωσε και
μετά από πολλούς προλόγους μου είπε πως διαγνώστηκε πως η
μητέρα είχε έναν όγκο στο κεφάλι κι επειδή η διάγνωση είχε γίνει
100