“25th hour” project
κυνηγώ, γιατί ανάμεσα στα δάχτυλά μου πρέπει να φωλιάσουν τα δικά
σου.
Η εικοστή πέμπτη ώρα είναι οι λέξεις που ένιωθα βαθιά μέσα στη ψυχή
μου, μα ποτέ δεν μπόρεσα να αρθρώσω ή να γράψω στο χαρτί. Όλες οι
σελίδες που δεν πρόφτασα να γυρίσω, οι τίτλοι τέλους που δεν
κατάφερα να δω. Όλες οι λέξεις που δεν κατάφερα να σου ψιθυρίσω. Τα
γράμματά μου που δεν τόλμησα ποτέ να σου χαρίσω και που ακόμα,
σκονισμένα και κιτρινισμένα, έχουν μείνει στο μυστικό μας μέρος, που
ούτε εσύ, ούτε κι εγώ τολμάμε να επισκεφθούμε ξανά.
Η εικοστή πέμπτη ώρα, έχει άραγε χαθεί; Εμείς οι δύο πάλι, είμαστε
ακόμα κάπου μαζί;
472