“25th hour” project
σου. Και έτσι ξαφνικά μου ήρθε η ιδέα. Δεν ξαναπάω στη δουλειά. Να
πάει να γαμηθεί η δουλειά και τα λεφτά της μαζί. Αφού δεν την
γουστάρω, δεν θα τη συνεχίσω, είπα. Έμεινα ακόμα μια ώρα στο παγκάκι
αναπνέοντας ελευθερία και μετά γύρισα πίσω στο σπίτι. Ξεντύθηκα και
ξάπλωσα στο κρεβάτι. Ωραίο πράγμα να ξέρεις ότι δεν θα ξαναξυπνήσεις
πρωί για να πας στη δουλειά. Άφησα το ρολόι έτσι χωρίς μπαταρία, έτσι
και αλλιώς δεν με ένοιαζε πια η ώρα. Κοιμήθηκα πιο ήρεμος από ποτέ.
Τέρμα τα νευρικά πρωινά και τα χαμένα κουρασμένα δειλινά. Μέχρι
που ξαφνικά με πέταξε από τη θέση μου στο βαγόνι ο ήχος της επόμενης
στάσης. Έπρεπε να κατεβώ, είχα φτάσει. Ε, σιγά μην είχα φύγει, αφού
είμαι τόσο αδύναμος για να το κάνω, όπως και η κυρία που περπατάει
δίπλα μου ή ο κύριος που είναι πιο μπροστά μου. Συνέχισα με βήμα
γοργό και τράβηξα για τη δουλειά μου.
439