“25th hour” project
Αργύρης Χατζηαργυρόπουλος | 17.10.2014
Κάθεται.
Μόνος του.
Καπνίζει το τσιγάρο του.
Πίνει το ουίσκι του.
Βάζει στο πικάπ του να ακούσει το Hurt του Johnny Cash.
Σκέφτεται.
«Αυτήν την 25η ώρα της ζωής μου θα κάνω την αυτοκριτική μου.
Ειλικρινά, όμως χωρίς ελαφρυντικά και υπεκφυγές. Κουράστηκα πια να
κρύβομαι. Αν θέλω να είμαι ο εαυτός μου πρέπει πρώτα να συζητήσω
μαζί του».
Έτσι βάζει άλλο ένα ποτήρι ουίσκι.
«Αγαπητέ Εαυτέ μου:
Έχουν περάσει 24ωρα και 24ωρα απ’ τη ζωή σου που θα μπορούσες να
κάνεις πολλά για μένα και για τους άλλους, αλλά για διάφορους λόγους
αυτά που στόχεψες δεν τα κατάφερες.
Σε ρωτάω τώρα με τη σειρά μου:
Προσπάθησες να τα κάνεις; Τα βρήκες σκούρα και τα παράτησες; Για
ακόμα μία φορά παραδέχτηκες ότι είσαι αδύναμος επειδή λούφαρες;
Σε ρωτάω ειλικρινά!!
Τα σκέφτηκες ποτέ καθόλου ή μήπως ήξερες ότι θα ζοριζόσουν και
δίστασες;
Μήπως είσαι αρκετά εγωιστής να παραδεχτείς ότι έχεις κάνει και εσύ τα
φάουλ σου;
Αυτήν την 25η ώρα της ζωής μου θα κάνω την αυτοκριτική μου. Πάει και
τελείωσε.
Όσο και να με εμποδίζεις».
Το τσιγάρο τελείωσε και ανάβει άλλο.
Το ποτήρι άδειασε και γεμίζει καινούργιο.
346