“25th hour” project
Ανδρέας Καπανδρέου | 13.10.2014
Θέλω να εξομολογηθώ στον πατέρα μου ότι τον αγαπώ αλλά συνεχώς το
αναβάλλω…
Λέω ότι θα ξεκινήσω από αύριο να ασχολούμαι με εκείνη τη σημαντική
εκκρεμότητα που έχω να ολοκληρώσω…
Θέλω να ζητήσω συγνώμη από αυτόν που πλήγωσα, μα δεν νιώθω ακόμα
έτοιμος να ρίξω τον εγωισμό μου…
Υποκύπτω συνεχώς σ’ εκείνη τη κακή συνήθεια, αλλά υπόσχομαι πως θα
τη σταματήσω σύντομα…
Καταλαβαίνω ότι πρέπει να αλλάξω, να γίνω καλύτερος άνθρωπος και θα
το κάνω, αλλά όχι τώρα αμέσως· με την πρώτη ευκαιρία…
Σκέφτομαι ότι πρέπει να συμπαρασταθώ σε εκείνο το φίλο μου που με
έχει ανάγκη· μόλις βρω λίγο χρόνο…
Η 25η είναι η ώρα που ακολουθεί το συμβατικό εικοσιτετράωρο. Είναι η
ώρα που έρχεται μετά, αργότερα, με την πρώτη ευκαιρία, μόλις βρούμε
χρόνο, όταν νιώσουμε έτοιμοι – ξεκινά αμέσως μόλις φύγει η κάθε μέρα
και τελειώνει πριν αρχίσει η επόμενη.
Η 25η ώρα της ημέρας ήταν γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων και οι
πρόγονοι μας την τοποθετούσαν ανάμεσα στις ελληνικές καλένδες.
336