“25th hour” project
όλο το δωμάτιο ταράζοντας την ώρα που αρχίζει να ξεθωριάζει.
Μια τρίφωνη αρμονία… Εσύ, εγώ, αυτή. Μα αυτήν πρέπει να την
τιμωρήσω… Να την κρατήσω μακριά… Της κλείνω το παράθυρο… Η
ιπποσύνη
μόνο για εσένα… Η βαρβαρότητα για εκείνην.
Συμφωνείς «η ιερή μέθεξη μόνο για μας» μου λες… Και εγώ που έχω
απόλυτη εμπιστοσύνη στα μάτια σου αφήνομαι στο μητρικό σου τρόπο,
σε
μια άγρυπνη απόφαση να σε κάνω ευτυχισμένη!
«Να μου υφαίνεις πίστη σου ζητώ»
Μου χαμογελάς τσοκόντεια και το δωμάτιο βάφεται βερικοκί.
Ξημερώνει… Εκείνη η τρελή η 25η ώρα η δική μας τελειώνει… Το φως
ευαγγελίζεται Κυριακή!
Μα τι γράφω ο τρελός… Τι κάματο προκαλούν οι λέξεις… Μια μόνο
φτάνει.
...Σε αγαπάω...
331