“25th hour” project
Εκείνος το κατάλαβε αμέσως και της έκανε νόημα να πληρώσουν.
Καληνύχτισαν την κοπέλα και έφυγαν.
«Πάμε μια βόλτα στην παραλία;», της πρότεινε.
Δέχτηκε αμέσως παρά το κρύο και τις ψιχάλες που έπεφταν που και που.
«Λοιπόν, δεν μου είπες, κατάλαβες τον λόγο;» της απεύθυνε τον λόγο
ψάχνοντας το πακέτο με τα τσιγάρα στις τσέπες του δερμάτινου
μπουφάν του.
«Τι είπες; Δεν σε άκουσα», απάντησε κάνοντας την αφηρημένη
προσπαθώντας να κερδίσει λίγο χρόνο.
Την κατάλαβε και της πρόσφερε τσιγάρο για να την βοηθήσει να
ροκανίσει λίγα δευτερόλεπτα επιπλέον.
«Λέω…» την ώρα που της άναβε το τσιγάρο, «… ότι αφού κατάλαβες με
τι πραγματικά νευρίασα, μήπως κατάλαβες και τον λόγο;»
«Δεν είμαι σίγουρη αλλά μου φαίνεται πως δεν πιστεύεις ότι κατανοώ
πως έχεις δίκιο»
«Είναι παράλογο αυτό;»
«Εξαρτάται… Πώς το θέτεις;»
«Όπως το βλέπω»
«Δηλαδή;»
«Το δίκαιο δεν είναι και σωστό;»
«Ως επί το πλείστον»
«Άρα μου λες ότι είμαι σωστός;»
«Ναι, σε γενικές γραμμές»
«Αναγνωρίζεις δηλαδή ότι είσαι λάθος;»
Την είχε φέρει σε αδιέξοδο.
Σε μια μπερδεμένη κατάσταση ερχόταν αυτός να την μπερδέψει ακόμα
περισσότερο.
Το μυαλό της κόλλησε για μια στιγμή και αμέσως γύρισε στο ξεκίνημα
της αποψινής του συνάντησης.
292