“25th hour” project
«Αγαπητά μου παιδιά, δεν θα σας φώναζα σήμερα εδώ να σας
αναστατώσω, αν ένας πολύ σοβαρός λόγος δεν με ανάγκαζε. Πάει καιρός
τώρα που μια απειλή μας βασανίζει καθημερινά. Ένας πανούργος
άνθρωπος, που συστήνεται ως «μάγος», έχει μετακομίσει στην σπηλιά, η
οποία βρίσκεται πάνω από την πηγή που τροφοδοτεί με νερό όλη τη
Χώρα. Από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στον τόπο μας, δεν
σταμάτησε να ζητάει και κάτι: μία χρήματα, μία πολύτιμα αντικείμενα,
την άλλη άντρες, γυναίκες, παιδιά να τον υπηρετούν. Όταν
καθυστερούμε να ικανοποιήσουμε τις παράλογες απαιτήσεις του,
απειλεί πως θα δηλητηριάσει την πηγή και θα έχουμε όλοι έναν φριχτό
θάνατο από το μολυσμένο νερό. Οι άντρες μου προσπάθησαν αρκετές
φορές να τον προσεγγίσουν ή να επιτεθούν, μα είναι αδύνατον. Δεκάδες
άγρια ζώα είναι παραταγμένα σε μια πολύ μεγάλη έκταση γύρω από τη
σπηλιά. Την περιφρουρούν αδιάκοπα και δεν αφήνουν κανέναν να
πλησιάσει».
Αφού ήπιε μια γουλιά δροσερό νερό, συνέχισε με ακόμα πιο αδύναμη
φωνή:
«Γι’ αυτό σας κάλεσα απόψε. Μήπως όλοι μαζί καταφέρουμε να βρούμε
μια λύση».
«Ένδοξε βασιλιά», πήρε το λόγο ο πρώτος γιος, «ξέρεις πως είμαι
δυνατός και ατρόμητος. Δεν φοβάμαι τίποτα. Αύριο κιόλας θα έχεις
δεμένο χειροπόδαρα τον δειλό άνθρωπο, που τόσο σε βασανίζει».
«Σεβάσμιε πατέρα», είπε ο δεύτερος, «οι γνώσεις και η σοφία μου έχουν
διαδοθεί στα πέρατα του κόσμου. Ποτέ δεν έχω αποτύχει σε κάτι. Αύριο
τέτοια ώρα θα καταφέρω να παρουσιαστεί μπροστά σου γονατιστός με
τη θέλησή του όχι μόνο ο ανόητος άνθρωπος, αλλά και τα αγρίμιαφύλακές του».
Ο τρίτος γιος, που τόση ώρα κοιτούσε με θαυμασμό και τρυφερότητα τα
αδέλφια του, στράφηκε προς τους γονείς τους:
«Πολυαγαπημένε μου πατέρα, πολυαγαπημένη μου μητέρα, δεν είμαι
ούτε πολύ δυνατός ούτε πολύ μορφωμένος. Αν, όμως, τα αδέρφια μου
δεν τα καταφέρουν, να ξέρετε πως θα προσπαθήσω κι εγώ με τη σειρά
μου, να βρω μια λύση.