“25th hour” project
Ηρώ | 9.8.2014
Θυμάσαι μαμά που όταν ήμουν μικρή σε ρωτούσα σε πόση ώρα θα
ετοιμαστούμε, σε πόση ώρα θα φύγουμε και πόση ώρα έχουμε ακόμα
για να φτάσουμε, σε πόση ώρα θα φάμε ή πότε θα έρθει ο μπαμπάς κι
εσύ μου έλεγες «Όχι πολύ, σε καμιά ωρίτσα.»; Εγώ μαμά δεν ήξερα τι
είναι η ωρίτσα και φανταζόμουν μια ουρίτσα. Όπως η ουρίτσα είναι μια
μικρή ουρά, έτσι μικρή θα ήταν και η ωρίτσα. Και χαμογελούσα.
Μετά μαμά, σε ρωτούσα πότε θα αρχίσω να κοιμάμαι κι εγώ αργά το
βράδυ, πότε θα φάω το πρώτο μου καλοκαιρινό παγωτό, πότε θα μένω
μόνη μου σπίτι ή πότε θα στολίσουμε το δέντρο. Και μου απαντούσες
πάντα «Όταν θα έρθει η ώρα». Κι εγώ περίμενα, γιατί στο σχολείο είχαμε
μάθει πως οι ώρες είναι 24 κι έρχονται πάντα.
Και ύστερα που μεγάλωσα μαμά και δεν σε ρωτούσα πια , καταλάβαινες
μόνη σου και μου έλεγες να μην φοβάμαι και να μην αγχώνομαι γιατί δεν
είναι ακόμα ώρα. Μου ‘λεγες πως είμαι μικρή για να σκοτίζω το
μυαλουδάκι μου με διάφορα, όλα έχουν την ώρα τους.
Μεγάλωσα κι άλλο μαμά κ’ είχες δίκιο, δεν ήταν ώρα για στεναχώριες.
Και τώρα μαμά; Μήπως τώρα είναι η ώρα; Εγώ γιατί δεν έχω μια ζωή
όπως την φανταζόμουν πάντα; Γιατί δεν έχω εκείνη τη δουλειά που σου
΄λεγα πως ήθελα να κάνω; Και τους ανθρώπους που χρειάζομαι μαμά
πότε θα τους βρω όλους; Θυμάσαι που σου ΄λεγα πως θέλω να κάνω
πολλά ταξίδια; Πότε κι αυτά; Και ξέρω ότι αν στα πω αυτά, θα μου πεις
πως όλα θα έρθουν στην ώρα τους. Βέβαια, ξέρεις πόσο πιο όμορφα θα
ήταν, αν μου έλεγες πως όλα θα έρθουν σε καμιά ωρίτσα; Κι έπειτα μαμά,
ωρίτσα ήταν κι αυτή που έλεγες ότι θα περιμένουμε στο γιατρό –κι ας
μου φαινόταν εμένα αιώνας–, καμιά ωρίτσα χρειαζόμασταν για να
κάνουμε και τα ψώνια –κι ας με πονούσαν τα πόδια μου μετά–, όπως
ωρίτσα ήταν κι αυτή που περιμέναμε για να σβήσουμε την τούρτα – κι ας
φοβόμουν πως αργούμε και θα περάσουν τα γενέθλιά μου και θα
φύγουν όλοι μαζί με τα δώρα τους. Αλλά μαμά, τώρα που είμαι μεγάλη
και φοράω κι εγώ ρολόι στο χέρι όπως κι εσύ, δεν βλέπω ποια είναι αυτή
η ώρα που μου ‘λεγες. Εσύ, που ήσουν τόσο σίγουρη πάντα, πώς ήξερες
πότε θα έρθει;
Ξέρεις τι σκέφτομαι μαμά; Αυτή η ώρα μάλλον δεν χωράει στα ρολόγια,
είναι μια άλλη, 25η. Η χαρούμενη κουταβίσια ουρίτσα, είναι η ώρα της
189