“25th hour” project
Από κάτω η πόλη άναβε σιγά σιγά τα φώτα της. Άλλη μια μέρα τελείωνε,
οι ωροδείκτες θα επέστρεφαν πάλι στο μηδέν. Ανέβηκε ξανά στη μηχανή
και γκάζωσε απότομα να βγει στο δρόμο. Η άσφαλτος ένα μαύρο χαλί
στρωμένο μόνο γι’ αυτόν, κυλούσε ως το άπειρο. Τον τραβούσε ολοένα
και πιο γρήγορα σα χείμαρρος προς το κέντρο μιας δίνης. Το κοντέρ σαν
το δείκτη του ρολογιού διέτρεχε τα νούμερα με ταχύτητα, έβλεπε τη
βελόνα να γυρίζει όλο και πιο δεξιά χαρούμενος που έβλεπε πως
τελείωναν τα νούμερα, πως απελευθερωνόταν απ’ την αιχμαλωσία των
αριθμών συναντώντας μια ταχύτητα μη μετρήσιμη, μια ώρα έξω απ’ το
χρόνο. Επιτάχυνε για να τη συναντήσει.
188