“25th hour” project
Ελένη Γιαννάκαρη | 6.7.2014
Δεν ήταν απλά και μόνο ένα λουλούδι
Ή έστω μια ανθισμένη σφηκοφωλιά υπόχρους
Σε πελιδνό και άκαρπο χώμα βαθιά ριζωμένο
Δεν ήταν μια πινελιά ερασιτέχνη ζωγράφου
Η έστω ένα ανώνυμο κι αδέσποτο στον άνεμο άνθος
Που το προσκλητήριο απαρνήθηκε του έρωτα και της πέτρας τη γητειά
Κι έμεινε να αιωρείται στο φως ανυπότακτο κι ωραίο
Ελεύθερο μες στην μοναξιά και παρήγορο μες τα χάη
Τίποτα απ’ όλα αυτά
Παρά μονάχα ο γλυκός κλαυσίγελος ενός μωρού
Όταν το αποκόπτουν βίαια την 25η ώρα απ’ την θηλή της μάνας του!
Δεν ήταν απλά και μόνο ένα λουλούδι
Ήταν το χέρι της γης που γενναία αμύνεται
Στην επέλαση των μικροσκοπικών εναεριτών του αιθέρα
Το φουστάνι της νύφης που η προγιαγιά τύλιξε
Σε σκούρο περιτύλιγμα μ’ ένα κλωνάρι λεβάντας
Μ’ αυτό η γυμνή αθανασία την φτερούγα της να στολίσει
Κι ακόμα το χρυσό κεντρί της μέλισσας
Που σε λουλούδι μαγιάτικο αφήνει το φίλημά της κι αυτό αθόρυβα
καρπίζει!
Δεν ήταν απλά και μόνο ένα λουλούδι
Αλλά η μπουτονιέρα που η Θεά Δήμητρα
Καρφίτσωσε στο πέτο μ’ ένα κομμάτι κρύσταλλο
106