De ideale overheid bestaat niet . En dat is maar goed ook ! Het kwartje viel bij mij vele jaren geleden , op een vermakelijke manier . Laat me je vertellen hoe dat ging !
Ik was een jaar of 10 . Einde basisschool . Van videogames kon ik genieten , met de Nintendo als middelpunt van dit sprookjesbestaan . Games van Nintendo waren vredig en vrolijk en vooral overzichtelijk . Iedere keer als het moeilijk dreigde te worden , vond je de juiste toetsencombinatie .
Donkey Kong was mijn held . Ik leerde hem kennen op de Super Nintendo . Donkey , hij was maar een aap , maar wel eentje die krokodillen en haaien kon uitschakelen . Dat vond ik wel leuk . Een klein beest dat onmogelijke dingen deed . Best vermakelijk .
Na de Super Nintendo volgde de Nintendo 64 . Mooiere beelden , snellere acties . Maar geen spoor van Donkey Kong . Toen ik de hoop al lang had opgegeven , was daar opeens het nieuws : Donkey kwam met een eigen game naar de Nintendo 64 !
Ik was euforisch . Op de releasedatum toog ik direct naar de stad om het felbegeerde spel in handen te krijgen . Ik pakte de game , telde het geld neer en fietste als de sodemieter naar huis . Zo snel als ik kon , rende ik naar de Nintendo 64 . Ik stopte de cassette in de spelcomputer en zette de tv aan . Ik kon niet wachten !
Vol verwachting keek ik naar het beeldscherm . Om tot een verschrikkelijke ontdekking te komen : het spel viel zwaar tegen …! Álles wat ik ervan verwacht had , was verre van zichtbaar . Je zag een aap op een beeldscherm , maar waar moest je naartoe ? Geen idee . Het was ronduit saai . In Donkey Kong 64 stond niets vast . En dat irriteerde gigantisch .
De ideale overheid bestaat niet . En dat is maar goed ook ! Het kwartje viel bij mij vele jaren geleden , op een vermakelijke manier . Laat me je vertellen hoe dat ging !
Ik was een jaar of 10 . Einde basisschool . Van videogames kon ik genieten , met de Nintendo als middelpunt van dit sprookjesbestaan . Games van Nintendo waren vredig en vrolijk en vooral overzichtelijk . Iedere keer als het moeilijk dreigde te worden , vond je de juiste toetsencombinatie .
Donkey Kong was mijn held . Ik leerde hem kennen op de Super Nintendo . Donkey , hij was maar een aap , maar wel eentje die krokodillen en haaien kon uitschakelen . Dat vond ik wel leuk . Een klein beest dat onmogelijke dingen deed . Best vermakelijk .
Na de Super Nintendo volgde de Nintendo 64 . Mooiere beelden , snellere acties . Maar geen spoor van Donkey Kong . Toen ik de hoop al lang had opgegeven , was daar opeens het nieuws : Donkey kwam met een eigen game naar de Nintendo 64 !
Ik was euforisch . Op de releasedatum toog ik direct naar de stad om het felbegeerde spel in handen te krijgen . Ik pakte de game , telde het geld neer en fietste als de sodemieter naar huis . Zo snel als ik kon , rende ik naar de Nintendo 64 . Ik stopte de cassette in de spelcomputer en zette de tv aan . Ik kon niet wachten !
Vol verwachting keek ik naar het beeldscherm . Om tot een verschrikkelijke ontdekking te komen : het spel viel zwaar tegen …! Álles wat ik ervan verwacht had , was verre van zichtbaar . Je zag een aap op een beeldscherm , maar waar moest je naartoe ? Geen idee . Het was ronduit saai . In Donkey Kong 64 stond niets vast . En dat irriteerde gigantisch .