Als ik de overheid zou kunnen vormgeven, dan zou dit een overheid zijn waarbij de medewerkers
de ruimte krijgen zichzelf te zijn. Een overheid die meegaat met de huidige tijd, niet alleen in ondersteunende technieken (hardware), maar ook door gebruik te maken van het aanwezige potentieel
van medewerkers. Hiervoor is een combinatie nodig van ‘inside-out’ handelen en ‘outside-in’ begrijpen; er moet gehandeld worden vanuit eigen kracht en naar de eigen kernwaarden, maar de
maatschappij moet ook begrepen worden om zo tot de noodzakelijke veranderingen te kunnen
komen.
Achtergrond
Ik heb 33 jaar gewerkt bij het ministerie van Defensie, eerst als militair en daarna als ‘burger’. Bij
Defensie werken veel intelligente mensen die veel in hun mars hebben. Dit geldt naar mijn idee
ook voor andere overheden. Er is veel bekwaamheid en de kennis in diverse vakgebieden is groot.
Het probleem is echter dat het potentieel van veel medewerkers bewust dan wel onbewust niet
wordt gebruikt. Dat is zonde van al die kennis en vaardigheden en ook nog eens kapitaalvernietiging van alle cursussen en opleidingen die zijn gevolgd. Hoe komt dit nou? Waarom wordt
er niet meer gebruik gemaakt van de kennis en vaardigheden van de medewerkers binnen de overheid? Waarom wordt er niet meer gebruik gemaakt van iedereen zijn persoonlijk leiderschap zodat
medewerkers zich kunnen ontplooien?
Onderzoek
Uit mijn onderzoek naar persoonlijk leiderschap en gedrag blijkt dat 80-90% van de medewerkers
angst heeft in de huidige organisaties. Angst om zichzelf te kunnen en mogen zijn. Dat angst een
slechte raadgever is in een organisatie zal duidelijk zijn. Organisaties werken nog steeds vanuit de
Scientific managementstructuur (Frederic Taylor). Deze methode was de basis van management aan
het begin van de 20e eeuw, een uitspraak van Frederic Taylor was: “Ik heb alleen je handjes nodig,
maar niet je hersenen.” Alles opknippen in hapklare brokken waardoor het totaalplaatje niet meer
194